ναυαγία
English (LSJ)
Ion. ναυηγίη, ἡ, shipwreck, Hdt.7.190,192, al., E.Hel.1070, etc.; ναυαγίᾳ χρῆσθαι, περιπίπτειν, Luc.VH2.35, Tox. 2: in plural, Pi.I.1.36 (s.v.l.); ἐν χειμῶνι καὶ ναυαγίαις Ar.Th.873.
German (Pape)
[Seite 230] ἡ, ion. ναυηγίη, Schiffbruch; Her. 7, 190. 192 u. öfter; auch Pind. (s. das Folgde); ἐκ ναυαγίας ἔφυγον, Eur. Hel. 1076; Dem. 18, 194; Sp., ναυαγίᾳ χρησάμενος, als er Schiffbruch gelitten, Luc. V. H. 2, 35; auch ναυαγίᾳ περιπεσεῖν, Tox. 2.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
naufrage.
Étymologie: ναυαγός.
Russian (Dvoretsky)
ναυᾱγία: ион. ναυηγίη ἡ кораблекрушение Her. ναυαγίᾳ χρῆσθαι или περιπίπτειν Luc. терпеть кораблекрушение.
Greek (Liddell-Scott)
ναυᾱγία: Ἰων. ναυηγίη, ἡ, ναυάγιον, «καραβοτσάκισμα», Ἡρόδ. 7. 190, 192, κ. ἀλλ., Εὐρ. Ἑλ. 1070, κτλ.· ναυαγίᾳ χρῆσθαι, περιπίπτειν Λουκ. π. Ἀληθ. Ἱστ. 2. 35, Τόξ. 2· ἐν τῷ πληθ., Πινδ. Ι. 1. 52· ἐν χειμῶνι καὶ ναυαγίαις Ἀριστοφ. Θεσμ. 873.
English (Slater)
ναυᾱγία shipwreck, met.? ἄρουραν· ἅ νιν ἐρειδόμενον ναυαγίαις ἐξ ἀμετρήτας ἁλὸς ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ (I. 1.36)
Greek Monolingual
ναυαγία και ιων. τ. ναυηγίη, ἡ (Α) ναυαγός
συντριβή πλοίου, καραβοτσάκισμα, ναυάγιο («ἐν χειμῶνι καὶ ναυαγίαις», Αριστοφ.).
Greek Monotonic
ναυᾱγία: ἡ, Ιων. ναυηγίη, ναυάγιο, σε Ηρόδ., Ευρ.
Middle Liddell
shipwreck, Hdt., Eur.
