ἀγάστονος

English (LSJ)

ον,

   A much groaning, of the sea, Od.12.97, h.Ap.94: loud-wailing, lamentable, A.Th.99, cf. AP14.123; πόνος Naum. ap. Stob.4.22.32.

German (Pape)

[Seite 9] (στένω), sehr stöhnend, dah. 1) stark brausend, Ἀμφιτρίτη Hom. Od. 12, 97 (ἅπαξ εἰρημ.); H. Ap. 54. – 2) laut wehklagend, Aesch. Hept. 95; Epig. arithm. probl. 17 (XIV, 123).

Greek (Liddell-Scott)

ἀγάστονος: -ον, ὁ μεγάλα στενάζων, ἠχῶν, παταγῶν, ἐπὶ τοῦ ὑποκώφου ῥόθου τῶν κυμάτων, Ὀδ. Μ, 97, Ὕμ. εἰς Ἀπόλλ. 94. 2) μεγαλοφώνως θρηνῶν, Αἰσχύλ. Θ. 97.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui gémit fortement.
Étymologie: ἄγαν, στένω.