ἀπαγγελία
Ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → It is impossible to know the spirit, thought, and mind of any man before he be versed in sovereignty and the laws
English (LSJ)
ἡ,
A report, e.g. of an ambassador, D.19.5,al., Arist.Rh.Al.1438b10; ἀ. ποιεῖσθαι Lycurg.14; in Psychology, reports of the senses, Plot.4.6.3. 2 narrative, recital, description, ὧν . . βραχεῖα ἡ ἀ. ἀρκεῖ Th. 3.67; lyric poetry is said to be δι' ἀπαγγελίας αὐτοῦ τοῦ ποιητοῦ Pl. R.394c, cf. Phld.Po.5.1425.2; dramatic poetry is expressed by action καὶ οὐ δι' ἀπαγγελίας Arist.Po.1449b26, cf. ib.11, D.H.Comp. 20. II diction, Id.Dem.25, Plu.Dem.2.
German (Pape)
[Seite 273] ἡ, Bericht, Erzählung, bes. von einer Gesandtschaft, Dem. 19, 5; ἀπαγγελίαν ποιεῖσθαι περί τινος, Bericht abstatten, Pol. 20, 14; die Erzählung des Geschichtsschreibers, Thuc. 3, 67; Plat. Rep. III, 394 c wird die lyrische Poesie bezeichnet ἡ ἀπαγγελία αὐτοῦ τοῦ ποιητοῦ. – Bei Rhett. Ausdruck, Styl. vgl. D. Hal. de C. V. p. 11. 181.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαγγελία: ἡ, ἒκθεσις ἢ λογοδοσία πρεσβευτοῦ, ὃτι ἐκ... τῶν ἀπαγγελιῶν τὸ βουλεύσασθαι περὶ τῶν πραγμάτων ἡμίν ἐστιν Δημ. 242. 20, κ. ἀλλ., Ἀριστ. Ρητ. π. Ἀλ. 31, 2· ἀπ. ποιεῖσθαι Λυκοῦργ. 149. 29. 2) ἐξιστόρησις, ὧν... βραχεῖα ἡ απαγγελία ἀρκεῖ Θουκ. 3. 67· ἀπαγγελία ὡς καὶ νῦν οὓτως ἡ λυρικ. ποίησις λέγεται ὃτι εἶναι ἡ δι’ ἀπαγγελίας αὐτοῦ τοῦ ποιητοῦ Πλάτ. Πολ. 394C· ἡ δραματικὴ ποίησις ἐκφράζεται διὰ μιμήσεως πράξεως, καὶ οὐ δι’ ἀπαγγελίας Ἀριστ. Ποιητ. 6, 2, πρβλ. 5. 7. 2) ὑφος λόγου, λεκτικόν, Διον. Ἁλ. π. Συνθ. σ. 120.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 réponse rapportée, rapport (d’un envoyé);
2 relation, récit;
3 diction, style.
Étymologie: ἀπαγγέλλω.
