ἐννεακαιδεκαετηρίς
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
English (LSJ)
ίδος, ἡ,
A cycle of nineteen years, D S. 12.36, Placit.2.32.2, Ptol.Tetr.205.
German (Pape)
[Seite 846] ίδος, ἡ, Zeit von neunzehn Jahren, Plut. plac. phil. 2, 32 D. Sic. 12, 36.
Greek (Liddell-Scott)
ἐννεακαιδεκαετηρίς: -ίδος, ἡ, κύκλος ἐκ δεκαεννέα ἐτῶν εἰσαχθεὶς ἐν Ἀθήναις (πιθανῶς ὑπὸ Μέτωνος) π. Χ. 432, πρὸς συμβιβασμὸν τῶν σεληνιακῶν μηνῶν μετὰ τοῦ ἡλιακοῦ ἔτους, Διόδ. 12. 36, Πλούτ. 2. 892C· ἴδε Κλίντωνος F. H. 2. σ. 337 καὶ πρβλ. ὀκταετηρίς.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
cycle de dix-neuf ans.
Étymologie: ἐννεακαίδεκα, ἔτος.
Spanish (DGE)
-ίδος, ἡ
astr. período o ciclo decemnovenal o lunar cuando las fases de la luna vuelven a producirse en las mismas fechas τοῦτο δὲ καὶ διὰ τῆς ἐννεακαιδεκαετηρίδος φανερὸν γίνεται Gem.8.48, cf. Ach.Tat.Phaen.3.3, Sch.Arat.752, 756, tb. llamado μέγας ἐνιαυτός Placit.2.32.2, D.S.12.36
•o, por su descubridor, año de Metón, D.S.ib., cf. Ach.Tat.Intr.Arat.19.13, Phot.ε 955, Sud.s.u. ἐνιαυτὸς Μέτωνος
•c. implicaciones en astrol., Ptol.Tetr.4.10.9, Vett.Val.31.30, 32.5.
Greek Monolingual
ἐννεακαιδεκαετηρίς, η (Α)
χρονική περίοδος δεκαεννέα ετών, χρονολογικός κύκλος δεκαεννέα ετών, από τα οποία τα δώδεκα ήταν κοινά και τα επτά εμβόλιμα
αλλιώς ο ενιαυτός του Μέτωνος ή μέγας ενιαυτός.
