προστατήριος

English (LSJ)

α, ον,

   A standing before, δεῖμα π. καρδίας fear hovering before, or lording it over, my heart, A.Ag.976 (lyr.).    II standing before, protecting, of Artemis, Id.Th.449; of Apollo as the tutelary god or (acc. to Hsch., Phot.) from his statue standing before the doors, S.El.637, Orac. ap. D.21.52, IG22.674.6, al.; π. θεοί CIG3530 (Cyme).    III ὁ Π. (sc. μήν), a Boeot, month, Plu.2.655e.

German (Pape)

[Seite 781] α, ον, vorstehend, beschützend, Ἄρτεμις, Aesch. Spt. 431; vor der Seele stehend, vorschwebend, δεῖγμα προστατήριον καρδίας, 950; nach Phot. u. a. VLL. bes. Apollo, ἐπεὶ πρὸ θυρῶν αὐτὸν ἱδρύοντο; so Soph. El. 627; Dem. 21, 52; Paus. 1, 44, 2.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
qui se présente en avant :
1 qui se tient devant, qui assiège, gén.;
2 qui protège, protecteur, défenseur;
3 qui précède ; ὁ Προστατήριος, le mois Prostatérios, dans le calendrier béotien (p.-ê. l’attique Ἀνθεστηριών).
Étymologie: προστατέω.

Greek Monolingual

-ία, -ον, Α
1. αυτός που στέκεται μπροστά σε κάποιον ή κάτι
2. αυτός που προστατεύει («προστατήριος θεός», επιγρ.)
3. το θηλ. προσωνυμία της Αρτέμιδος ως προστάτιδας θεάς
4. (το αρσ.) προσωνυμία του Απόλλωνος, του οποίου το άγαλμα ήταν τοποθετημένο μπροστά από τις θύρες
5. το αρσ. ως ουσ. ὁ προστατήριος
(στη Βοιωτία) ονομασία ενός μήνα
6. φρ. «δεῑμα προστατήριον καρδίας» — φόβος που απειλεί να κυριεύσει την καρδιά, την ψυχή (Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προστατῶ + επίθημα -τήριος (πρβλ. εὐχη-τήριος)].