σκαιοσύνη
From LSJ
ἀλεξίκακε τρισέληνε, μηδέποθ' ἡττηθείς, σήμερον ἐξετάθης → averter of woes, offspring of three nights, thou, who never didst suffer defeat, art to-day laid low
English (LSJ)
ἡ,= sq., S.OC1213 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 888] ἡ, = σκαιότης; Soph. O. C. 1215; Ar. bei Suid.
Greek (Liddell-Scott)
σκαιοσύνη: ἡ, = τῷ ἑπομ., Σοφ. Ο. Κ. 1213.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
gaucherie, maladresse, grossièreté.
Étymologie: σκαιός.
Greek Monolingual
ἡ, Α σκαιός
1. έλλειψη ευγένειας και καλής διάθεσης στη συμπεριφορά ενός ανθρώπου, σκαιότητα
2. ανοησία, μωρία
3. ηθική διαστροφή.
