κόλασμα

Ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ἐστιν ἐν ἑκάστῳ θεός → Mortalium cuique sua mens est deus → In jedem von uns nämlich wirkt sein Geist als Gott

Menander, Monostichoi, 434

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: κόλασμα	Medium diacritics: κόλασμα	Low diacritics: κόλασμα	Capitals: ΚΟΛΑΣΜΑ
Transliteration A: kólasma	Transliteration B: kolasma	Transliteration C: kolasma	Beta Code: ko/lasma

English (LSJ)

ατος, τό,

A chastisement, Ar.Fr.385, X.Cyr.3.1.23, Critias 25.4 D., AP5.217.7 (Agath.).

[Seite 1472] τό, Züchtigung, Strafe; Xen. Cyr. 3, 1, 19; Plut. Crass. 10; Agath. 14 (V, 218).

κόλασμα: τό, τιμωρία, Ἀριστ. παρ’ Α. Β. 105, Ξεν. Κύρ. 3. 1, 23, Κριτίας 9. 4.

ατος (τό) :
châtiment, peine.
Étymologie: κολάζω.

το (Α κόλασμα) κολάζω
νεοελλ.
1. αυτό που γίνεται για επανόρθωση κακής εντύπωσης
2. παρακίνηση σε αμαρτία, αμάρτημα, πονηρή σκέψη, σκανδάλισμα, πειρασμός
αρχ.
κολασμός, τιμωρία («κόλασμα τοῑς κακοῑς ἐγίγνετο», Κριτί.).

κόλασμα: -ατος, τό (κολάζω), μαστίγωση, τιμωρία, σε Ξεν.