γρυνός
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ὁ,
A fagot, firebrand, Hom.Fr.18, Lyc.86,294.
German (Pape)
[Seite 507] ὁ, u. nach VLL. auch γρουνός, dürres Holz, Fackel, Lycophr. 294. 1362.
Greek (Liddell-Scott)
γρῡνός: ὁ, ξηρὸν ξύλον, κορμός, δαυλός, Λυκ. 86, 294· ὡσαύτως γρουνός.
Spanish (DGE)
(γρῡνός) -οῦ, ὁ
• Grafía: graf. γρουνός EM 241.55G.
tea, tizón γρυνοὶ μὲν δαίοντο, μέγας δ' Ἥφαιστος ἀνέστη Hom.Fr.27, cf. Lyc.86, 294, 1362, Tz.AH 41, EM l.c.
•ramaje seco Hdn.Gr.2.938.
Greek Monolingual
γρυνός και γρουνός, ο (Α)
ξερό ξύλο, δαυλός.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Πιθ. ανάγεται σε IE greus- «καίω, σιγοκαίω»].
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: dry wood, torch (Hom. Fr. 18, Lyc. 86, 294).
Other forms: γρουνός m. (v.l. and Call. Fr. anon. 84)
Derivatives: γρύνη λιβανωτός (Theognost. Kan. 108). Cf. the PlN Γρύνειον, Γρῦνοι (Aeolis), Fick BB 23, 22 u. 213.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Unknown.
Frisk Etymology German
γρυνός: {grunós}
Forms: γρουνός m. (Kall. Fr. anon. 84)
Grammar: m.
Meaning: dürres Holz, Fackel (Hom. Fr. 18, Lyk. 86, 294).
Derivative: Vgl. noch γρύνη· λιβανωτός (Theognost. Kan. 108). Hierher auch der Stadtname Γρύνειον, Γρῦνοι (Äolis) nach Fick BB 23, 22 u. 213.
Etymology : Ohne Etymologie. Hypothese von Prellwitz bei Bq s. v., WP. 1, 651, Pok. 406.
Page 1,329
