λάγιον
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
English (LSJ)
[ᾰ] (not λαγίον, EM451.20), τό, Dim. of λαγώς, A leveret, X. Cyn.5.13. II [ᾰ or ᾱ?] a kind of cup or vase, Inscr.Deélos399 B 149, 461 Bb40, al. (ii B. C.).
German (Pape)
[Seite 3] τό, dim. von λαγώς, Häschen, Xen. Cyn. 5, 13; Poll. 5, 15.
Greek (Liddell-Scott)
λάγιον: (οὐχὶ λαγίον, Ἐτυμ. Μέγ.), τό, ὑποκορ. τοῦ λαγώς, λαγιδεύς, Ξεν. Κυν. 5, 13.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
levreau.
Étymologie: λαγός.
Greek Monolingual
λάγιον, τὸ (Α) λαγώς
1. λαγουδάκι
2. επιγρ. είδος ποτηριού ή αγγείου.
Greek Monotonic
λάγιον: τό, υποκορ. του λαγώς, λαγουδάκι, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
λάγιον: (ᾰ) τό зайчонок Xen.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: kind of beaker or vessel (Delos IIa).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Unexplained; cf. λάγυνος. Fur. 121 compares λήκυθος; uncertain; and further to Kronasser, Vergl. Laut- u. Formenl. Heth. (1955, 225, who compares Hitt. lahanni, Acc. lahannu etc.
Middle Liddell
λάγιον, ου, τό, [Dim. of λαγώς
a leveret, Xen.
Frisk Etymology German
λάγιον: {lágion}
Grammar: n.
Meaning: Art Becher oder Gefäß (Delos IIa).
Etymology : Unerklärt; vgl. λάγυνος.
Page 2,69
