συνεπιφθέγγομαι
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
A reinforce one's utterance, Id.Tim.27; ὁ αὐλὸς σ. τῷ παιᾶνι τὸ θεῖον sounds it with . ., Id.2.713a.
Greek (Liddell-Scott)
συνεπιφθέγγομαι: ἀποθ., ἐπιφθέγγομαι ὁμοῦ, εἴτε δαιμονίου τινὸς συνεπιφθεγξαμένου Πλουτ. Τιμολ. 27· συνεπιφθέγγεται (ὁ αὐλὸς) τῷ παιᾶνι τὸ θεῖον ὁ αὐτ. 2. 713Α.
French (Bailly abrégé)
1 faire résonner avec;
2 acclamer ou encourager avec.
Étymologie: σύν, ἐπιφθέγγομαι.
Greek Monolingual
ΜΑ
μιλώ ταυτοχρόνως με άλλον
αρχ.
1. λέω κάτι ενώ ταυτόχρονα γίνεται κάτι άλλο
2. μιλάω για το ίδιο πράγμα με κάποιον άλλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἐπιφθέγγομαι «μιλώ, αναφέρω»].
Russian (Dvoretsky)
συνεπιφθέγγομαι:
1) звучать вместе, вторить (τῷ παιᾶνι Plut.);
2) подкреплять своим голосом Plut.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συν-επιφθέγγομαι meeroepen.
