ἀβδέλυκτος
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
ον, (βδελύσσω) A not to be abominated, A.Fr.137.
German (Pape)
[Seite 2] nicht verabscheuet, Aesch. Myrm. frg. 118.
Greek (Liddell-Scott)
ἀβδέλυκτος: ον (βδελύσσω), ὃν δὲν βδελύσσεταί τις Αἰσχύλ. ἀποσπ. 130. Ἀβδηρίτης [ῑ], -ου, ὁ, ἐξ Ἀβδήρων τῆς Θρᾴκης· οὕτως ἐκάλουν οἱ ἀρχαῖοι, ὡς καὶ ἡμεῖς νῦν, καὶ τοὺς εὐήθεις καὶ ἠλιθίους. Δημ. 218. 10: ― ἐπίθ. ἀβδηριτικός, ή, όν, ὡς Ἀβδηρίτης· ὅ ἐ. εὐήθης. Λουκ. Ἱστ. συγγρ. 2: ἀβδηρο-λόγος, ον, Τατιαν. Κικ. Ἐπιστ. πρὸς Ἀττ. 7. 7. 4.
Spanish (DGE)
-ον
no odioso, no repugnante καὶ μὴν, φιλῶ γάρ, ἀβδέλυκτ' ἐμοὶ τάδε en verdad, pues te amo, no me repugna esto A.Fr.137.
• Etimología: Cf. βδελυρός.
Russian (Dvoretsky)
ἀβδέλυκτος: не вызывающий отвращения (τινι Aesch.).
