διήμερος
Κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ γυνή, καὶ κτώμεθ' αὐτὰς ὡς ἀναγκαῖον κακόν → In vita occrevit nobis ut gramen mulier, malumque hoc opus est servemus domi → Ein schlimm Gewächs erwuchs im Leben uns die Frau, und wir besitzen sie als unumgänglich Leid
Spanish (DGE)
-ον
que transcurre a lo largo del día, que dura todo un díaglos. a ἐφημέριος Sch.Od.4.223.
-ον
1 que pasa dos días διήμεροι καὶ τριήμεροι τὰς νηστείας ἐκτελοῦντες pasando ellos dos y tres días haciendo ayuno Euagr.Schol.HE 1.21 (p.30), cf. 4.29 (p.178), Gloss.2.29.
2 subst. τὸ δ. período de dos días ἐν τῷ διημέρῳ τούτῳ Lyd.Ost.66.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM διήμερος, -ον)
1. αυτός που διαρκεί δύο μέρες
2. αυτός που έχει ηλικία δύο ημερών
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το διήμερο
διάστημα δύο ημερονυκτίων
αρχ.
1. το ουδ. ως ουσ. το διήμερον
χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από είκοσι τέσσερεις ώρες
2. αυτός που γίνεται ή κάνει κάτι τη δεύτερη μέρα, δευτεραίος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι- (< δύο) + -ημερος < ημέρα (πρβλ. εφήμερος)].
