προσεπιτάσσω
ἢ τοὺς πότους ἐρεῖς δῆλον ὅτι καὶ τὰ δεῖπνα καὶ ἐσθῆτα καὶ ἀφροδίσια, καὶ δέδιας μὴ τούτων ἐνδεὴς γενόμενος ἀπόλωμαι. οὐκ ἐννοεῖς δὲ ὅτι τὸ μὴ διψῆν τοῦ πιεῖν πολὺ κάλλιον καὶ τὸ μὴ πεινῆν τοῦ φαγεῖν καὶ τὸ μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν; → There you'll go, talking of drinking and dining and dressing up and screwing, worrying I'll be lost without all that. Don't you realize how much better it is to have no thirst, than to drink? to have no hunger, than to eat? to not be cold, than to possess a wardrobe of finery? (Lucian, On Mourning 16)
English (LSJ)
Att. προσεπιτάττω, A enjoin besides, D.C.72.2, v.l. in Isoc.6.39:—Med., take one's appointed post, Plb.1.50.7.
German (Pape)
[Seite 762] att. -ττω, noch dazu anordnen, anbefehlen, auferlegen; Isocr. 6, 39, v.l.; im med., Pol. 1, 50, 7.
Greek (Liddell-Scott)
προσεπιτάσσω: Ἀττ. -ττω, ἐπιτάσσω προσέτι, Δίων Κ. 72. 2, διάφ. γρ., Ἰσοκρ. 123D. ― Μέσ., λαμβάνω τὴν ὡρισμένην θέσιν μου, Πολύβ. 1. 50, 7.
French (Bailly abrégé)
ordonner en outre;
Moy. προσεπιτάσσομαι se rendre au poste assigné.
Étymologie: πρός, ἐπιτάσσω.
Greek Monolingual
Α ἐπιτάσσω
1. επιβάλλω κάτι επί πλέον σε κάποιον
2. μέσ. προσεπιτάσσομαι
παίρνω στη συνέχεια την καθορισμένη θέση μου.
Russian (Dvoretsky)
προσεπιτάσσω: атт. προσεπιτάττω
1) сверх того поручать, предписывать (Isocr. - v.l. к προστάττω);
2) med. занимать или вступать в назначенную должность Polyb.
