βρίζα
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
ἡ, A rye, Secale cereale, in Thrace and Macedonia, Gal.6.514. (Probably a Thracian word, cognate with Lith. rugiai 'rye', Engl. rye, etc.) II Aeol. for ῥίζα, A.D. Adv.157.20, Greg.Cor.p.576 S.
German (Pape)
[Seite 464] ἡ, eine dem Rocken ähnliche Getreideart in Thracien u. Macedonien (Wrisa), Galen.
Greek (Liddell-Scott)
βρίζα: ἡ, σιτηρόν τι ἐν Θράκῃ καὶ Μακεδονίᾳ ἔτι καὶ νῦν καλούμενον οὕτω, τοῦ αὐτοῦ εἴδους μὲ τὸ καλούμενον τίφη, Γαλην. (Ἡ λέξις φαίνεται οὖσα Αἰολικὴ ἀντὶ τοῦ ῥίζα, Γρηγ. Κορ. σ. 576.)
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
sorte de blé ou de seigle (appelé encore aujourd’hui vrisa).
Étymologie: mot thrace ou macéd.
Spanish (DGE)
v. ῥίζα.
-ης, ἡ
bot. centeno, Secale cereale en Tracia y Macedonia, Gal.6.514, DP 1.3.
• Etimología: Prob. palabra trac. rel. c. lituan. rugiai ‘centeno’, inglés rye, etc.
Greek Monolingual
η (AM βρίζα)
είδος δημητριακού που μοιάζει με τη σίκαλη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. θρακικής ή μακεδονικής προελεύσεως].
