ἔναυσις
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
εως, ἡ, taking from a neighbour, ὑδάτων τε πηγαίων καὶ πυρός Plu.Cim.10.
German (Pape)
[Seite 830] ἡ, das Anzünden, πυρός Plut. Cim. 10; ἀστραπῆς ἐναύσεις Criti. fr. p. 56 Bach.
Greek (Liddell-Scott)
ἔναυσις: ἡ, τὸ ἐναύειν, ἄναμμα, πυρὸς ἔναυσιν ἀνθρώπους ἐδίδαξαν Πλουτ. Κιμ. 10· ἀστραπῆς Κριτίας σ. 56, ἔκδ. Ν. Bach ἐν Λειψίᾳ 1827.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
action d’allumer.
Étymologie: ἐναύω¹.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
1 encendimiento, acción de conseguir o prender fuego πυρὸς ἔναυσιν ... ἔδειξαν Plu.Cim.10.
2 fig. chispa, llama, principio θεόθεν τὴν ἔναυσιν εἰληφότα Clem.Al.Strom.6.17.157, cf. Didymus en Porph.in Harm.26.18.
Greek Monotonic
ἔναυσις: ἡ, άναμμα, πυρπόληση, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἔναυσις: εως ἡ зажигание (πυρός Plut.).
Middle Liddell
ἔναυσις, ιος n
a kindling, Plut.
