ἀνέγκλιτος
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ον, A unchanging, Plu.2.393a, cf.Per.15. II Gramm., not enclitic, A.D.Synt.136.7,al. III Math., not inclined, i.e. at right angles, Ptol.Alm.1.16.
Spanish (DGE)
-ον
1 inmutable κατὰ τὸν αἰῶνα τὸν ἀκίνητον καὶ ἄχρονον καὶ ἀ. Plu.2.393a, cf. Per.15.
2 gram. no enclítico A.D.Synt.136.7.
3 en ángulo recto Ptol.Alm.1.16.
German (Pape)
[Seite 219] nicht nachgebend, Plut. Per. 15, v. l für vor.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inflexible.
Étymologie: ἀ, ἐγκλίνω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνέγκλῐτος: -ον, (ἐγκλίνω) ἀμετάβλητος, τὸν αἰῶνα τὸν ἀκίνητον καὶ ἄχρονον καὶ ἀνέγκλιτον Πλουτ. 2. 393Α. ΙΙ. παρὰ γραμμ. τὸ μὴ ἐγκλιτικόν, Ἀπολλ. Δύσκ. π. Συντ. 136, 7.
Greek Monolingual
ἀνέγκλιτος, -ον (Α)
άκαμπτος, αλύγιστος, αμετάβλητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + εγκλίνω «λυγίζω, γέρνω»].
Russian (Dvoretsky)
ἀνέγκλῐτος: незыблемый, неизменный (ἀκίνητος καὶ ἀ. Plut.).
