ἀσχιδής
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ές, (σχίζω) uncloven, undivided, ἰσχάδες Arist.Pr.930b33; of animals, ἀσχιδῆ οἷον τὰ μώνυχα Id.HA499b11, cf. PA42b29; φύλλα Thphr.HP3.10.1.
Spanish (DGE)
-ές
de cosas no partido ἰσχάδες Arist.Pr.930b33
•no hendido de las pezuñas de algunos animales ἀσχιδῆ, οἷον τὰ μώνυχα Arist.HA 499b11, cf. PA 642b29, φύλλον Thphr.HP 3.10.1.
German (Pape)
[Seite 382] ές, ungespalten, Arist. H. A. 2, 1. 13.
Russian (Dvoretsky)
ἀσχῐδής: нерасщепленный (ἰσχάδες Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀσχῐδής: -ές, (σχίζω) ὁ μὴ σχιστός, ἄσχιστος, ἰσχάδες Ἀριστ. Προβλ. 22, 9· ἐπὶ ζῴων, τὸ μὴ δίχαλον, ἀσχιδῆ, οἷον τὰ μώνυχα ὁ αὐτ. Ἱστ. Ζ. 2. 1, 30, πρβλ. περὶ Ζ. Μορ. 1. 3, 2. ― Ἐπίρρ. -δῶς Εὐστ. Πονημάτ. 49. 14.
Greek Monolingual
-ές (Α ἀσχιδής, -ές)
1. (για φύλλα) μη σχισμένος, άσχιστος
2. (για ζώα) ο μη δίχηλος, αυτός του οποίου οι χηλές των ποδιών δεν χωρίζονται σε δύο μέρη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + -σχιδής < σχίζω (πρβλ. ακροσχιδής)].
