ἀψευδέω

English (LSJ)

A not to lie, to speak truth, πρός τινα S.Tr.469, Aeschin.2.95: abs., Ar.Fr.751; not to err, Pl.Tht.199b; περί τι Arist.SE165a25. II observe faithfully, IG5(2).343.38,57 (Orchom. Arc., iv B. C.).

Spanish (DGE)

I 1no mentir πρὸς δ' ἔμ' ἀψευδεῖν ἀεί S.Tr.469, ἀψευδεῖν πρὸς Ἀθηναίους ᾤμην δεῖν Aeschin.2.95, cf. Ar.Fr.789, X.Cyr.5.2.8, PN.York 1a.10 (IV d.C.), Phot.α 3480
•jur. no cometer fraude ὁ μὲν τοίνυν εἷς νόμος κελεύει ἀψευδεῖν ἐν τῇ ἀγορᾷ Hyp.Ath.14, cf. D.20.9.
2 estar libre de error ἀψευδεῖν περὶ ὧν οἶδε Arist.SE 165^a25, cf. Pl.Tht.199b.
II tr. guardar con fidelidad, cumplir fielmente τὰν συϝοι[κί] αν ... πὸς τὰς συνθέ[σι] ς IG 5(2).343.38, 57 (Orcómeno, Arcadia IV a.C.), κἂν μὲν ἀψευδῇ τὸν ὅρκον Ach.Tat.8.12.9, ἀψευδήσειν πάντα πιστούμενοι D.C.44.34.3.

German (Pape)

[Seite 421] nicht lügen, Soph. Trach. 469; Ar. bei B. A. 13; neben ἀληθεύω Xen. Cyr. 5, 2, 8; κατ' ἀγοράν Dem. Lept. 9; Harpocr. ἔοικε περὶ τῶν ὠνίων κεῖσθαι. Bei Plat. neben τὰ ὄντα δοξάζειν, sich nicht irren, Theaet. 199 b.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
f. ἀψευδήσω;
ne pas mentir.
Étymologie: ἀψευδής.

Russian (Dvoretsky)

ἀψευδέω:
1) не лгать, говорить правду Soph., Arph., Xen., Aeschin., Dem., Arst.;
2) не ошибаться Plat., Arst.

Greek (Liddell-Scott)

ἀψευδέω: δὲν ψεύδομαι, λαλῶ τὴν ἀλήθειαν, πρός τινα Σοφ. Τρ. 469. Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 591, Πλάτ. Θεαίτ. 199Β· περί τι Ἀριστ. Σοφ. Ἔλεγχ. 1. 17.

Greek Monotonic

ἀψευδέω: μέλ. -ήσω, δεν λέω ψέματα, μιλώ ειλικρινά, πρός τινα, σε Σοφ., Πλάτ.

Middle Liddell

[from ἀψευδής
not to lie, to speak truth, πρός τινα Soph., Plat.