κενεόφρων
Νέος πεφυκὼς πολλὰ χρηστὰ μάνθανε → Dum floret aetas, disce, quod scitum decet → In jungem Alter lerne viel, was brauchbar ist
English (LSJ)
ον, gen. ονος, empty-minded, δῆμος Thgn.233; μῦθος, αὖχαι, Simon.75, Pi.N.11.29:—also κενόφρων, βουλεύματα A. Pr.762.
German (Pape)
[Seite 1416] ονος, leeres, eitles Sinnes; δῆμος Theogn. 233. 847; αὖχαι Pind. N. 11, 29; sp. D.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
à l'esprit vain.
Étymologie: κενεός, φρήν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κενεόφρων -ον ook κενόφρων [κενεός, φρήν] leeghoofdig, dwaas.
Russian (Dvoretsky)
κενεόφρων: 2, gen. ονος тщеславный, пустой (αὖχαι Pind.).
English (Slater)
κενεόφρων empty minded ἀλλὰ βροτῶν τὸν μὲν κενεόφρονες αὖχαι ἐξ ἀγαθῶν ἔβαλον (N. 11.29) κενεοφρόνων ἑταῖρον ἀνδρῶν (sc. φθόνον) fr. 212.
Greek Monolingual
κενεόφρων, -ον (Α)
αυτός που ματαιοφρονεί, ο ματαιόδοξος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κεν(ε)ο- (βλ. κενο-) + -φρων (< φρήν, -ενός «μυαλό, καρδιά»), τ. που εμφανίζει την εκτεταμένη-ετεροιωμένη βαθμίδα της ρίζας φρεν- (πρβλ. κρατερόφρων, ταπεινόφρων)].
Greek Monotonic
κενεόφρων: -ον (φρήν), ματαιόφρων, σε Θέογν., Πίνδ.
Greek (Liddell-Scott)
κενεόφρων: -ον, μάταια φρονῶν, ματαιόφρων, κ. δῆμος Θέογν. 233, Σιμων. 75· κ. αὖχαι Πινδ. Ν. 11. 38·- οὐδ. κενεόφρονα φῦλα Ἀπολλιν. ἐν Παλ. Διαθ.
