γραμματιστής
Γράμματα μαθεῖν δεῖ καὶ μαθόντα νοῦν ἔχειν → Prudentia opus est, ubi didiceris litteras → Das Lesen lerne, Schreiben, und dann aufgepasst
English (LSJ)
οῦ, ὁ, A = γραμματεύς, clerk, registrar, Hdt.2.28, 3.123, IG7.1745 (Thespiae), SIG 529.4 (Dyme, iii B. C.), etc.: metaph., recorder, of memory (cf. γραμματεύς 2), Pl.Phlb.39b. II one who teaches γράμματα, elementary schoolmaster, X.Smp.4.27, Pl.Prt.312b, al., D.19.281, D.H.11.28, Diog.Oen.11, etc.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
• Alolema(s): beoc. y dór. γραμματιστάς, -ᾶ IG 7.1745 (Tespias III a.C.), SIG 529.4 (Dime III a.C.), Schwyzer 403.5 (Epiro IV a.C.)
• Morfología: [gen. -έω Herod.3.9]
1 secretario Hdt.3.123, Schwyzer l.c., 482.8 (Tespias IV/III a.C.), IG l.c., c. gen. ὁ γ. τῶν ἱρῶν χρημάτων τῆς Ἀθηναίης Hdt.2.28, cf. CID 31.49 (IV a.C.), SIG l.c., Ph.2.60
•fig. ref. a la memoria archivero ζωγράφον, ὃς μετὰ τὸν γραμματιστὴν τῶν λεγομένων εἰκόνας ἐν τῇ ψυχῇ τούτων γράφει Pl.Phlb.39b.
2 maestro de primeras letras Pl.Prt.312b, Euthd.276a, c, X.Smp.4.27, D.19.281, Herod.l.c., Diog.Oen.21.5.5, Plu.2.738f, 776b, Cat.Ma.20, D.Chr.13.17, 15.19, Luc.Merc.Cond.4, Poll.4.18, D.H.11.28, D.L.10.2, D.C.24.2, 75.5.1, Olymp.in Alc.64.25, 70.12, 90.21, Hsch., Sch.D.T.323.23.
3 peyor. op. γραμματικός superficialmente culto Suet.Gram.Rhet.4.
German (Pape)
[Seite 504] ὁ, Schulmeister, der im Lesen und Schreiben unterrichtet, Plat. Euthyd. 279 e 276 a (περὶ γραμμάτων γραφῆς καὶ ἀναγνώσεως); Prot. 312 a 326 c; ἐν γραμματιστοῦ τὰ γράμματα γράφειν, in der Schule, Charm. 159 c; Xen. Conv. 4, 27 u. Folgde. – Bei Her. 3, 123. 128. 7, 100 u. sonst = γραμματεύς, vgl. Poll. 4, 19.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 scribe, secrétaire;
2 qui enseigne à lire et à écrire, maître d'école.
Étymologie: γράμμα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γραμματιστής -οῦ, ὁ γράμμα
1. secretaris, schrijver; overdr. van het geheugen. Plat. Phlb. 39b.
2. onderwijzer:. ἐν γραμματιστοῦ in de klas van de onderwijzer Plat. Chrm. 159c.
Russian (Dvoretsky)
γραμμᾰτιστής: οῦ ὁ
1 писец, письмоводитель, секретарь, Her., Plat.;
2 преподаватель грамоты, школьный учитель Xen.: ἐν γραμματιστοῦ Plat. в школе.
Middle Liddell
I. = γραμματεύς, Hdt., Plat.
II. one who teaches γράμματα, a schoolmaster, Xen., Plat.
Greek Monolingual
ο (AM γραμματιστής) γράμμα
γραμματοδιδάσκαλος
αρχ.
γραμματέας.
Greek Monotonic
γραμμᾰτιστής: -οῦ, ὁ I. = γραμματεύς, σε Ηρόδ., Πλάτ.
II. αυτός που διδάσκει γράμματα, ο διευθυντής του σχολείου, γραμματοδιδάσκαλος, σε Ξεν., Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
γραμμᾰτιστής: -οῦ, ὁ, = γραμματεύς, Ἡρόδ. 2. 28., 3. 123, κ. ἀλλ., Πλάτ. Φιλ. 39Β. ΙΙ. ὁ διδάσκων γράμματα, γραμματοδιδάσκαλος, Ξεν. Συμπ. 4, 27, καὶ συχν. παρὰ Πλάτ., ὡς Πρωτ. 312Β, 326D·― ἐντεύθεν γραμματιστική, ἡ, Σέξτ. Ἐμπ. Π. 1. 44, Ἀν Ὀξ. 4. 311.
