κοσμοκόμης
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
κοσμοκόμου, ὁ, dressing the hair, κτείς AP6.247 (Phil.).
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui orne ou arrange la coiffure.
Étymologie: κόσμος, κόμη.
German (Pape)
heißt der Kamm, das Haar ordnend, Philp. 18 (VI.247).
Russian (Dvoretsky)
κοσμοκόμης: ου adj. m причесывающий волосы, (вообще) расчесывающий (κτείς Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
κοσμοκόμης: -ου, ὁ, ὁ κοσμῶν, καλλωπίζων τὴν κόμην, κτεὶς Ἀνθ. Π. 6. 247.
Greek Monolingual
κοσμοκόμης, -ου, ὁ (Α)
(για χτένα) αυτός που καλλωπίζει τα μαλλιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κοσμ(ο)- + -κόμης (< κόμη), πρβλ. δενδρο-κόμης, κισσο-κόμης.
Greek Monotonic
κοσμοκόμης: -ου, ὁ (κόμη), αυτός που στολίζει τα μαλλιά, σε Ανθ.
