ἀκρωμία
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ἡ, point of the shoulder, acromion process, Hp.Art.14: in a horse, withers, X.Eq.1.11, cf. Arist.HA498b30:—ἀκρώμιον, τό, Hp.Art.16, Mochl.5, Arist.HA606a16:
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
1 anat. acromio Hp.Art.14.
2 de una caballería cruz X.Eq.1.11, Simo Eq.4, Arist.HA 498b30, del toro, Arist.HA 594b14.
German (Pape)
[Seite 85] ἡ, Schulterknochen, Medic. Beim Pferde Widerroß, Xen. Equ. 1, 11; von anderen Tieren, Arist. H. A. 2, 1.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
pointe de l'épaule, crête de l'omoplate ; garrot d'un cheval.
Étymologie: ἄκρος, ὦμος.
Greek Monolingual
ἀκρωμία, η (Α)
1. το ακραίο τμήμα του ώμου, το ακρώμιον
2. (για άλογα) ωμοπλάτη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρ(ο)- (Ι) + -ωμία < ὦμος.
Greek Monotonic
ἀκρωμία: ἡ (ὦμος), το άκρο του ώμου (η απόφυση)· λέγεται για άλογο, ωμοπλάτες, πλατάρια, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἀκρωμία: ἡ верхний край лопатки, у лошади загривок, холка Xen., Arst.
Middle Liddell
ὦμος
the point of the shoulder; in a horse, the withers, Xen.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀκρωμία -ας, ἡ ἄκρος, ὦμος punt van de schouder, acromion.
