ξεχειλίζω
From LSJ
οὕτως ἐξ ἐχθρῶν αὐτοκτόνα πέμπετο δῶρα, ἐν χάριτος προφάσει μοῖραν ἔχοντα μόρου → thus mutual gifts that bring death were bestowed by enemies, gifts that brought the lot of death in the name of a favor
Greek Monolingual
και ξεχειλώ, ξεχειλάω ξέχειλος
1. (για υγρά) ξεπερνώ τα χείλη του δοχείου, χύνομαι απ' έξω, υπερχειλίζω
2. (για ποταμούς ή για λίμνες) ανεβαίνω πάνω από την κοίτη, ξεπερνώ την κανονική στάθμη του νερού, πλημμυρίζω
3. μτφ. (για ψυχικές καταστάσεις) γίνομαι αβάστακτος, αφόρητος, υπερβαίνω τα συνηθισμένα όρια («ξεχείλισε πια ο θυμός του»)
4. φρ. «ξεχείλισε το ποτήρι» — εξαντλήθηκε η υπομονή.