μαυριάζω

From LSJ

οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior

Source

Greek Monolingual

μαυριάζω (M)
1. μαυρίζω
2. (η μτχ. μέσ. ενεστ. ως επίθ.) μαυριασμένος, -η, -ον- σκοτεινός («στὸν θλιβερὸν καὶ μαυριασμένον Ἅδη», Διγεν. Ακρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μαύρος + κατάλ. -ιάζω (πρβλ. σκοτεινιάζω)].