υποκατακλίνω

From LSJ

ἐν γενείου ξυλλογῇ τριχώματος → in the first harvest of a beard, in early manhood

Source

Greek Monolingual

Α
1. βάζω κάποιον να ξαπλώσει κοντά στο τραπέζι αλλά σε θέση κατώτερη
2. εκκλ. μτφ. υποκύπτω στην αμαρτία
3. μέσ. ὑποκατακλίνομαι
μτφ. υποχωρώ, ενδίδω
4. παθ. α) ξαπλώνω, πλαγιάζω κάτω από κάποιον
β) (για παλαιστή) παρέχω στον αντίπαλο τη δυνατότητα να μέ νικήσει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + κατακλίνω «βάζω κάτι σε πλαγιαστή θέση, βάζω κάποιον να πλαγιάσει»].