Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

arieto

From LSJ

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24

Latin > English

arieto arietare, arietavi, arietatus V :: butt like a ram, batter/buffet, harass; strike violently; collide; stumble/trip

Latin > English (Lewis & Short)

ărĭĕto: āvi, ātum, 1 (arietat, trisyl., Verg. A. 11, 890; Sil. 4, 149; Val. Fl. 6, 368; cf. aries), v. a. and n. aries,
I to butt like a ram; hence, in gen., to strike violently (poet. or post-Aug. prose, esp. freq. in Seneca).
Act.: quis illic est, qui tam proterve nostras aedes arietat? beats so violently at, Plaut. Truc. 2, 2, 1: arietare in terram, Curt. 9, 7, 11: arietata inter se arma, Sen. Ep. 56: arietatos inter se dentes, id. Ira, 3, 4: concurrentia tecta contrario ictu arietant, Plin. 2, 82, 84, § 198 al. —
   B Trop., to disturb, harass, disquiet: anima insolita arietari, Sen. Tranq. 1, § 11 Haase.—
II Neutr.: in me arietare, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44: arietat in portus, Verg. A. 11, 890: et labaris oportet et arietes et cadas, to stumble, totter, Sen. Ep. 107.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ărĭĕtō,¹³ āvī, ātum, āre (aries),
1 intr. a) jouer des cornes : Acc. d. Cic. Br. 24 ; b) choquer, heurter : Sen. Ep. 103, 4 ; Plin. 2, 198 ; [avec in acc.] heurter contre : Virg. En. 11, 890 ; c) [fig.] broncher, trébucher : Sen. Ep. 107, 2
2 tr., heurter, ébranler, secouer : Pl. Truc. 256 ; Curt. 9, 7, 22 ; Sen. Ep. 56, 13 ; [fig.] Sen. Tranq. 1, 11.

Latin > German (Georges)

arieto, āvī, ātum, āre (aries), stoßen wie ein Widder, I) eig., v. Widder selbst, cornibus conitier in me arietare, Att. fr. Brut. 24 (bei Cic. de div. 1, 44). – II) übtr., übh. stark stoßen, an-, aufstoßen, anrennen, A) intr.: quae casus incitat saepe turbantur et cito arietant, Sen.: acies inter se arietant, stoßen heftig aufeinander, Sen.: u. so tecta contrario ictu arietant, Plin.: v. Reiterei, anstürmen, immissis frenis in portas, Verg. – im Bilde, longam viam ingressus es; et labaris oportet et arietes et cadas, Sen.: nihil enim pravi, nihil lubrici superest: nihil in quo arietet aut labet, Sen. – B) tr.: aedes, an das Haus anschlagen, Plaut., alqm in terram, niederstauchen, Curt.: arietati inter se dentes, Sen. – im Bilde, ubi aliquid animum insolitum arietari percussit, Sen. de tranqu. anim. 1, 11 G.

Latin > Chinese

arieto, as, are. n. act. :: 羊觸。掽壞。打倒。屢相撞。— eum in terram 打倒之。