utpote

Latin > English

utpote ADV :: as, in as much as; namely; inasmuch as

Latin > English (Lewis & Short)

ut-pŏtĕ: adv.,
I as namely, namely, as being, as, seeing that, inasmuch as, since (rare but class.; cf. quippe); introducing an explanation.
   1    Usually with a pron. rel.: satis nequam sum, utpote qui hodie inceperim amare, Plaut. Rud. 2, 5, 5: ea nos, utpote qui nihil contemnere soleamus, non pertimescebamus, Cic. Att. 2, 24, 4 B. and K. (al. solemus): Lucius quidem frater ejus, utpote qui peregre depugnarit, familiam ducit, id. Phil. 5, 11, 30: similiorem mulierem Magisque eandem, utpote quae non sit eadem, non reor Deos facere posse, Plaut. Mil. 2, 6, 49: amo hercle, opinor, utpote quod pro certo sciam, id. Bacch. 3, 4, 13: utpote quae mi Speraret nec linguam esse nec auriculam, Cat. 67, 44.—
   2    With cum: nec retinuissem (legiones), si uno loco habuissem, utpote cum singulae quaedam cohortes seditionem fecerint, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4: incommoda valetudo, quā jam emerseram, utpote cum sine febri laborassem, id. Att. 5, 8, 1.—
   3    With participles: inde Rubos fessi pervenimus, utpote longum Carpentes iter, Hor. S. 1, 5, 94: puerulo me, utpote non amplius novem annos nato, Nep. Hann. 2, 3.—
   4    In adjectival phrases: quin id erat curae, quo pacto cuncta tenerem, Utpote res tenues, tenui sermone peractas, Hor. S. 2, 4, 9: quod sunt quos genus hoc minime juvat, utpote plures Culpari dignos, id. ib. 1, 4, 24: quo sane populus numerabilis, utpote parvus Et frugi castusque verecundusque coibat, id. A. P. 206.

Latin > French (Gaffiot 2016)

utpŏtĕ,¹² adv., comme il est possible, comme il est naturel :
1 [joint d’ordin. au relatif] utpote qui, comme il est naturel de la part d’un homme qui = vu qu’il [nuance causale, avec subj. sauf un ex. de Val. Max. 5, 3, 2 ; pour Cic. Att. 2, 24, 4, v. Gaffiot, 1906, p. 85] : Pl. Mil. 530 ; Cic. Phil. 5, 30 ; Sall. C. 57, 4
2 [joint à cum = vu que : Cic. Att. 5, 8, 1
3 [joint à un part. ou un adj.] parce que, en tant que : fessi utpote longum carpentes iter Hor. S. 1, 5, 94, fatigués en tant que faisant une longue route, par la longue route fournie, cf. Nep. Hann. 2, 3 ; utpote capta urbe Liv. 2, 33, 8, parce que la ville était prise || utpote supino jactu Liv. 30, 10, 13, parce qu’ils lançaient de bas en haut, cf. Hor. S. 2, 4, 9 ; P. 206.

Latin > German (Georges)

utpote, Adv., eig. wie es möglich ist, wie es in den Umständen liegt, wie es nicht anders sein kann = nämlich, wie nämlich, wie freilich, wie ja natürlich u. bl. wie ja, meist vor qui, quae, quod m. folg. Konj. (s. Brix Plaut. mil. 530), utpote qui nihil contemnere soleamus, wir, die wir ja usw., Cic.: utpote quae non sit eadem, die ja doch nicht dieselbe ist, Plaut.: utpote qui magno exercitu sequeretur, Sall.: utpote fallaci quae tum primum excita somno, Catull.: utpote qui m. folg. Indik., utpote cui Apollo Pythius respondisse fertur, Val. Max.: utpote cuius venae non sanguine, sed vino sunt repletae, Rutil. Lup.: bei dem Partic., utpote lecti utrimque, Liv.: puerulo me, utpote non amplius novem annos nato, Nep.: bes. beim Abl. absol. (s. Müller Liv. 2, 33, 8), utpote congregatis feminis puerisque, Liv. – beim Adi., utpote supino iactu, Liv. 30, 10, 13: utpote innoxius, Curt. 3, 7 (18), 13. – bei cum, da ja, utpote cum singulae quaedam cohortes seditionem fecerint, Asin. Poll. in Cic. ep. 10, 32, 4: utpote cum sine febri laborassem, Cic. ad Att. 5, 8, 1: utpote cum divina subfragatione foveantur (laeta negotia), Val. Max. 4, 7 prooem.: utpote cum plures dimiserim, quam retenturus sum, Curt. 10, 2 (10), 19.

Latin > Chinese

utpote. adv. :: 如同。旣然。因。Nos — qui nihil contemnere solemus 吾素無所輕看。