nequam
Latin > English
nequam undeclined ADJ :: wicked/licentious/depraved; naughty/roguish; worthless/useless/good for nothing
Latin > English (Lewis & Short)
nēquam:
I adj. indecl. [for ne-aequam, from aequus, worthless, good for nothing, wretched, vile, etc. (syn.: inutilis, pravus, vilis).
I In gen.: nequam esse oportet quoi, etc., Plaut. Bacch. 4, 2, 20; id. Trin. 4, 4, 29: piscis nequam est nisi recens, id. As. 1, 3, 26; id. Trin. 2, 4, 38: enthymema nequam et vitiosum, faulty, defective, Tiro ap. Gell. 6 (7), 3, 27; Paul. ex Fest. p. 165 Müll.—
II In partic., of character, worthless, vile, bad; opp. frugi (cf. nebulo), Plaut. Ps. 1, 5, 53: malus et nequam es, id. As. 2, 2, 39: nequam homo et indiligens, id. Most. 1, 2, 23: liberti nequam et improbi, Cic. Rosc. Am. 45, 130: nihil nequius est, id. Pis. 27, 66: quid est nequius aut turpius? id. Tusc. 3, 17, 36: nequior factus, jamst usus aedium, Plaut. Most. 1, 2, 32: homo nequissimus, Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192; id. Att. 1, 16, 3.—So of licentious, dissolute persons: juvenes nequam facilesque puellae, Mart. 3, 69, 5.—Comp.: nequior omnibus libellis, id. 11, 15, 4.—As subst.: nē-quam, an injury, mischief, harm: vin' tu illi nequam dare? an injury, a mischief, Plaut. Poen. 1, 1, 31: facere, id. ib. 3, 3, 44: nos nequam abs te habemus, id. Truc. 1, 2, 60.—Hence, adv.: nēquĭter, worthlessly, wretchedly, badly, miserably, etc. (class.): nequiter fricare genua, Plaut. As. 3, 3, 88; id. Am. 1, 3, 23: turpiter et nequiter facere, Cic. Tusc. 3, 17, 36: ille porro prave, nequiter, turpiter cenabat, id. Fin. 2, 8, 25: si quā per voluptatem nequiter feceritis, voluptas cito abibit: nequiter factum illud apud vos semper manebit, Cato ap. Gell. 16, 1, 4.— Comp.: utrum bellum susceptum sit nequius, an inconsultius gestum, dici non potest, Liv. 41, 7; Mart. 10, 77, 1.—Sup.: nequissime, Plin. 12, 25, 54, § 121.
Latin > French (Gaffiot 2016)
nēquăm,¹⁰
1 adj. indécl., comp. nequior, sup. nequissimus, qui ne vaut rien, mauvais, de mauvaise qualité : nequam illud verbumst Pl. Trin. 439, il ne vaut rien, ce mot, cf. As. 178 ; Cic. Phil. 2, 63 ; Verr. 2, 1, 21 ; Gell. 6, 3, 27 ; Fest. 165 ; P. Fest. 164 || [en parl. des pers.] vaurien, qui n’est bon à rien : ab hominibus nequam inductus Cic. Amer. 39, induit à mal faire par des vauriens ; cohors nequissima Cic. Verr. 2, 2, 71, cohorte vile entre toutes, cf. Verr. 2, 5, 100 ; Att. 1, 16, 3 ; nihil nequius Cic. Pis. 66, rien de plus vil, infâme, cf. Tusc. 3, 36
2 subst. n. indécl., tort, dommage, mal : alicui nequam dare Pl. Pœn. 159, jouer un mauvais tour à qqn || débauche, libertinage : nequam facere Pl. Pœn. 658, faire bamboche.
Latin > German (Georges)
nēquam, Adi. indecl., Compar. nēquior, Superl. nēquissimus (aus nē u. quam, Acc. Sing. gen. fem. v. qui), eig. nicht beschaffen, wie es sein soll, nichts taugend, nichts wert, nichtsnutzig, I) der Beschaffenheit nach, piscis, Plaut.: verbum, Plaut.: libellus, Mart.: nequius nihil quam egens consilii servos est, Plaut. – II) dem Benehmen nach, nichts taugend, nichtsnutzig, liederlich, leichtfertig, schelmisch, lose, ein Taugenichts, ein Nichtsnutz, ein Gauner, ein Schelm (Ggstz. bonus, frugi), v. Pers., bes. v. Sklaven, Plaut., Cic. u.a.: homo ingeniosissime nequam, ein durchtriebener Taugenichts, Vell.: iuvenes nequam, Mart.: liberti nequam et improbi, Cic.: nequam mancipia, Sen.: homo non nequam, Cic.: quid est nequius viro effeminato? Cic.: homo nequissimus (Erzschurke) atque improbissimus (Erzgauner), Cic.: homo omnium bipedum nequissimus, der ärgste Schurke auf der Welt, Modest. (in Plin. ep.) u. Apul.: spiritus nequissimi, die bösen Geister, Lact.: servus nequissimus atque mulier nequior, Erzschelm u. noch eine größere Schelmin, Apul.: an erubescunt coram iustis et bonis esse nequam? Lact. – alci nequam dare, facere, einem einen Bubenstreich spielen, Plaut. Poen. 159 u. 658.
Latin > Chinese
nequam. adv. :: 不善。— facere 不善行爲。
nequam. m. f. n. adj. indecl. c. quior. s. quissimus. :: 無用。惡。蕩。淫者。 — vitis 無果之葡萄樹。