ἀμάλακτος

English (LSJ)

ον, (μαλάσσω) A that cannot be softened, intractable, of materials, Arist. Mete.385a13; ἄτηκτα καὶ ἀμάλακτος 388b25. 2 unmitigated, τὸ ψυχρόν Plu.2.953e: metaph. of expression, harsh, Longin.15.5. II unfeeling, Sch.S.Aj.776.

German (Pape)

[Seite 115] unerweichlich, hart, Sp.

Spanish (DGE)

-ον
I no suavizado τὸ ψυχρόν Plu.2.953e, σώματα Gal.7.40.
II 1no maleable, duro de materias, Arist.Mete.385^a13, 388^b25
•de pers. inexorable Sch.S.Ai.776, Olymp.M.93.568D
•τὸ ἀμάλακτον inexorabilidad Gr.Nyss.Hom.in Cant.110.2.
2 ret., de la expresión duro, áspero Longin.15.5.

Greek Monolingual

και -χτος και -γος, -η, -ο (AM αμάλακτος, -ον)
αυτός που δεν μαλάσσεται, που δεν μπορεί κανείς να τον κατεργαστεί, ο σκληρός
νεοελλ.
1. αυτός που δεν μαλάχτηκε με ζύμωση ή άλλη επεξεργασία, ο αμαλάκωτος
2. (για πρόσωπα) αυτός που δεν γνώρισε ερωτικές θωπείες, άθικτος, ανέπαφος
μσν.
αυτός που δεν έχει αισθήματα, σκληρός, άκαμπτος
αρχ.
1. αμετρίαστος, απόλυτος
2. άκαμπτος, σκληρόκαρδος
3. (για έκφραση ή ομιλία) αδούλευτος, τραχύς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + μαλάσσω.
ΠΑΡ. νεοελλ. αμαλαξιά].

Russian (Dvoretsky)

ἀμάλακτος: (μᾰ)
1) не поддающийся размягчению (κέρας Arst.);
2) неослабевающий (τὸ ψυχρόν Plut.).