ὀχέτευμα
From LSJ
πόθῳ δὲ τοῦ θανόντος ἠγκιστρωμένη ψυχὴν περισπαίροντι φυσήσει νεκρῷ → pierced by sorrow for the dead shall breathe forth her soul on the quivering body
English (LSJ)
ατος, τό,
A = ὀχετός: duct or passage of the nose, Arist.HA492b16.
German (Pape)
[Seite 429] τό, Kanal, Wasserleitung, Arist. H. A. 1, 11 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ὀχέτευμα: τό, = ὀχετός· μέρος δὲ αὐτοῦ (δηλ. τοῦ μυκτῆρος) τὸ μὲν διάφραγμα χόνδρος, τὸ δὲ ὀχέτευμα κενὸν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 11. 8.
