πανάποτμος
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ον,
A all-hapless, ἔ μοι ἐγὼ πανάποτμος Il.24.255, cf. 493.
German (Pape)
[Seite 457] ganz unglücklich; Il. 24, 255. 493; παναποτμότατος, Barbucall. 8 (IX, 425).
Greek (Liddell-Scott)
πᾰνάποτμος: -ον, ὅλως ἀτυχής, ὥ μοι ἐγὼ πανάποτμος Ἰλ. Ω. 255, πρβλ. 493.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
tout à fait infortuné.
Étymologie: πᾶν, ἄποτμος.
English (Autenrieth)
all-hapless, Il. 24.255 and 493.
Greek Monolingual
πανάποτμος, -ον (Α)
δυστυχέστατος, ατυχέστατος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + ἄποτμος «δυστυχής»].
