πρηνηδόν
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
German (Pape)
[Seite 700] adv., vorwärts, Nonn.
Greek (Liddell-Scott)
πρηνηδόν: ἐπίρρ., «προύμυτα, κατακέφαλα», Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. 4. 23.
Greek Monolingual
ΝΜ
επίρρ.
1. σε στάση πρηνή, με το πρόσωπο προς το έδαφος, μπρούμυτα
2. φρ. «θέση ή στάση πρηνηδόν»
στρ. μια από τις τρεις θεμελιώδεις θέσεις του στρατιώτη που πυροβολεί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πρηνής + επιρρμ. κατάλ. -ηδόν (πρβλ. βαθμ-ηδόν)].
