ἄζω

English (LSJ)

(A),

   A dry up, parch, ὁπότε χρόα Σείριος ἄζει Hes.Sc.397, cf. Op. 587, Alc.39.8, Nic.Th.779:—Pass., [αἴγειρος] ἀζομένη κεἰται lies drying, Il.4.487.
ἄζω (B),

   A cry ἆ, groan, sigh, S.Fr.980; so perh. in Med., εἴ τις . . ἄζηται κραδίην ἀκαχήμενος Hes.Th.99.    2 breathe hard, Nicoch. 19. (Perh. ἅζω (from the sound ha!) in this sense.)

German (Pape)

[Seite 43] (vgl. ἀζαίνω), dörren, Σείριος ἄζει Hes. O. 585 Sc. 397; Nic. Th. 779; – ἀζομένη, verdorrt, Il. 4, 487 (ἅπαξ εἰρημ.); übrtr., hinschwinden, ἄζηται κραδίην ἀκαχήμενος Hes. Th. 99; so ἀσθείη τὴν ψυχήν Her. 3, 91 v. l. für ἀσηθείη. nach B. A. 348 bei Soph. = στένω, von der Interj. ἆ ἆ, u. bei Nicochar. com. διὰ τοῦ πνεύματος ἀθρόως ἐκπνεῖν, s. ἀάζω.

French (Bailly abrégé)

1seul. prés.
brûler, dessécher ; Pass. être desséché.
Étymologie: DELG selon Benvéniste : cf. hitt. hat-, sécher.

Spanish (DGE)

1 suspirar, gemir S.Fr.980, Gal.3.562.
2 respirar profundamente Nicoch.24.

• Etimología: Deriv. de la interj. ἆ.

• Morfología: [lesb. 3^a sg. pres. ind. ἄσδει Alc.347.6]
1 secar, desecarde la estrella Sirio χρόα Σείριος ἄζει Hes.Sc.397, κεφαλὴν καὶ γούνατα Hes.Op.587, cf. Alc.l.c., Nic.Th.779.
2 en v. med. secarse (αἴγειρος) ἀζομένη κεῖται Il.4.487
•fig. de pers. consumirse εἰ γάρ τις ... ἄζηται κραδίην ἀκαχήμενος Hes.Th.99.

• Etimología: De la raíz *HeH^i̯1- que se encuentra en αἴθω q.u., c. alarg. -s, cf. ai. ā́sas, lat. ara, aisl. aska, gr. ἄσβολος < *ἄσγ-βολος, ἰσχαλέος, etc.; c. alarg. dental, aparte de las formas citadas en αἴθω, en het. ḫat- ‘secarse’, ḫatnu- ‘desecar’; en una serie de formas griegas no sabríamos decidir si se trata de un alarg. *-d- + i̯, o de *-s + d; entre ellas ἄζω, ἄζα, ἀδδανόν, etc.; con otra vocalización del grupo inicial αἰζητόν, αἰζηοί, αἰζάον.

Greek Monotonic

ἄζω: αποξηραίνω, στεγνώνω, καψαλίζω, σε Ησίοδ. — Παθ., αἴγειρος ἀζομένη κεῖται, η λεύκα βρίσκεται ξεραμένη, βρίσκεται ξερή, σε Ομήρ. Ιλ.