ὁμόνοος
εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον → if I had not come and spoken to them, they would not be guilty of sin
English (LSJ)
ον, contr. ὁμό-νους, ουν,
A of one mind, united, Democr.255, Poll.6.155. Adv. -νόως X.Cyr.6.4.15, Ages.1.37, D.L.4.22.
German (Pape)
[Seite 338] zsgzgn -νους, ουν, gleichgesinnt, gleiche Gedanken, Ansichten habend, Sp. – Adv. ὁμονόως, einmüthig, einträchtig, Xen. Cyr. 6, 4, 15 Ages. 1, 37 u. Sp., vgl. Lob. Phryn. 142.
Greek (Liddell-Scott)
ὁμόνοος: -ον, συνῃρ. νους, νουν, ὁ ἔχων τὸν αὐτὸν νοῦν, σύμφωνος, Λατ. concors, Πολυδ. Ϛ΄, 155. Ἐπίρρ. -νόως, Ξεν. Κύρ. 6. 4, 15, Ἀγησ. 1, 37· περὶ τοῦ τύπου τούτου ἴδε Λοβ. Φρύν. 142. ― Ἴδε Κόντου Φιλολ. Ποικίλα ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 172.
French (Bailly abrégé)
οος, οον;
de même sentiment.
Étymologie: ὁμός, νόος.
Greek Monotonic
ὁμόνοος: -ον, συνηρ. -νους, -ουν, αυτός που έχει την ίδια γνώμη, ομόγνωμος, Λατ. concors· επίρρ. -νόως, σε Ξεν.
