συναποθνῄσκω
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
French (Bailly abrégé)
mourir avec, τινι.
Étymologie: σύν, ἀποθνῄσκω.
English (Thayer)
2nd aorist συναπεθανον; to die together; with the dative of the person to die with one (Herodotus down): ὑμᾶς ἐμοί, that ye may die together with me, i. e. that my love to you may not leave me even were I appointed to die, τῷ Χριστο (cf. Winer's Grammar, 143 (136)), to meet death as Christ did for the cause of God, 2 Timothy 2:11.
Greek Monotonic
συναποθνῄσκω: μέλ. -θᾰνοῦμαι, πεθαίνω μαζί με κάποιον, με δοτ., σε Ηρόδ.· απόλ., πεθαίνω με κάποιον, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
συναποθνῄσκω: вместе или одновременно умирать (τινί Her., Isocr., NT): συγκαταγηράσκειν καὶ σ. Arst. вместе стариться и вместе умирать.
