διασχίζω

From LSJ
Revision as of 10:40, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (nl)

Φιλίας δοκιμαστήριον ὁ χωρισμὸς φίλων → Probas amicum, ab eo si longe absies → Der Freundschaft Probe ist die Trennung von dem Freund

Menander, Monostichoi, 537
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: διασχίζω Medium diacritics: διασχίζω Low diacritics: διασχίζω Capitals: ΔΙΑΣΧΙΖΩ
Transliteration A: diaschízō Transliteration B: diaschizō Transliteration C: diaschizo Beta Code: diasxi/zw

English (LSJ)

   A cleave asunder, sever, ἱστία δέ σφιν . . διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο Od.9.71; ἐάν τις ἓν δ. Pl.Phd.97a, etc.:—Pass., to be cloven asunder, νεῦρα διεσχίσθη Il.16.316; opp. συγκρίνεσθαι, Pl.Lg.893e; θοἰμάτιον δ. Id.Grg. 469d; of soldiers, to be separated, parted, X.Cyr.4.5.13; to be set at variance, διέσχιστο ἡ πόλις Charito 6.1: impers., τούτοις διέσχισται they have a cleft, Arist.Resp.475a2.

German (Pape)

[Seite 605] zerspalten, zerschneiden, zerreißen; Il. 16, 316 Od. 9, 71; κάλαμος διασχισθείς Thuc. 8, 24; θοιμάτιον Plat. Gorg. 469 d; Ggstz συγκρίνω, Legg. X, 893 e; Pass. = getrennt werden, Xen. Cyr. 4, 5, 13; uneinig sein, Charito 6, 1.

Greek (Liddell-Scott)

διασχίζω: σχίζω εἰς δύο, διαχωρίζω, διχοτομῶ, ἱστία δε σφιν… διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο Ὀδ. Ι. 71· ἐάν τις ἓν δ. Πλάτ. Φαίδων 97Α, κτλ.· - παθ, κόπτομαι εἰς δύο, νεῦρα διεσχίσθη Ἰλ. ΙΙ. 316· θοἰμάτιον δ. Πλάτ. Γοργ. 469D· ἐπὶ στρατιωτῶν. χωρίζομαι, ἀποχωρίζομαι, Ξεν. Κύρ. 4. 5, 13· ἀπροσ., τούτοις διέσχισται, ὑπάρχει διάσχισμα, Ἀριστ. π. Ἀναπν. 9, 2.

French (Bailly abrégé)

ao. διέσχισα;
1 fendre ; Pass. être fendu, être déchiré;
2 séparer, écarter ; Pass. être séparé (par une route), en parl. de troupes.
Étymologie: διά, σχίζω.

English (Autenrieth)

aor. act. διέσχισε, aor. pass. διεσχίσθη: cleave asunder, sever, Od. 9.71 and Il. 16.316.

Spanish (DGE)

I tr.
1 rasgar, desgarrar, cortar ἱστία δέ σφιν ... διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο Od.9.71, διὰ δ' ἔσχισε σάρκα (tm.) Stesich.15.2.8S., cf. Opp.C.2.277, en v. pas. νεῦρα διεσχίσθη Il.16.316, θοιμάτιον Pl.Grg.469d, κάλαμός με διασχισθεὶς διέτμαξεν una caña cortada me hirió Theoc.8.24, cf. Thphr.HP 5.8.2, PPetr.2.6.5 (III a.C.), μὴ ἐπιτρέψετε διασχισθῆναι τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ Ath.Al.Apol.Sec.34.4
abs. abrir un cuerpo ἄλλαι δὲ διασχίσασαι ἐσπλάγχνευον en un sacrificio, Str.7.2.3
hender ἀρότρῳ ... διασχίζοντες ἀρούρας D.P.1042
en v. med. impers. τούτοις ... διέσχισται en estos hay una hendidura dicho de los insectos, Arist.Iuu.475a2.
2 fig. romper, deshacer τὸν γάμον PSI 1421.7 (III d.C.), διέσχισεν τὴν πρὸς τοὺς ζῶντας ὁδόν cortó el camino hacia los vivos, e.e. impidió el paso LXX Sap.18.23.
3 dividir, separar ἕν Pl.Phd.97a, τὸ μεῖζον Arist.Pr.904a8
fig. dividir, causar desacuerdo en τοὺς κατ' αὐτοῦ συμφωνοῦντας Chrys.M.57.405.
II intr., en v. med.-pas. dividirse op. συγκρίνεσθαι Pl.Lg.893e, op. προστίθεσθαι Pl.Phd.101b, διασχισθέντες τρίβῳ τινὶ ἐπλανῶντο de soldados, X.Cyr.4.5.13, cf. I.AI 13.98, τοῦ δὲ προφήτου τὴν βασιλείαν ... διασχισθῆναι φήσαντος I.AI 6.153
perf. estar dividido διέσχισται τὸ φλέβιον Arist.Pr.961b34, διέσχιστο δὲ ἡ πόλις en dos bandos, Charito 6.1.2, αἱ πρότερον διεσχισμέναι ... ἐκκλησίαι Dion.Alex. en Eus.HE 7.5.1, παρὰ τὸ ἔχειν διεσχισμένους καὶ διακεχωρισμένους τοὺς στίχους ἀπ' ἀλλήλων al escribir, Sch.D.T.191.21.

Greek Monolingual

(AM διασχίζω)
1. διχοτομώ, διατέμνω
2. σχίζω ή διαπερνώ σ' όλη την έκταση
νεοελλ.
διατρέχω απ' άκρου σ' άκρο («διέσχισε το πλήθος», «ο Δούναβις διασχίζει την Κεντρική Ευρώπη»)
αρχ.
μέσ.
1. (για στρατιώτες) χωρίζομαι, ξεκόβω από την ομάδα
2. βρίσκομαι σε διχόνοια.

Greek Monotonic

διασχίζω: μέλ. -σω, σχίζω στα δύο, διαχωρίζω, διχοτομώ, σε Ομήρ. Οδ., Πλάτ. κ.λπ. — Παθ., κόβομαι στα δύο, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για στρατιώτες, χωρίζομαι, αποχωρίζομαι, σε Ξεν.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δια-σχίζω, met acc. uiteenscheuren, splijten, splitsen:; ἱστία δέ σφιν... διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο de kracht van de wind scheurde hun zeilen uiteen Od. 9.71; pass.: νεῦρα διεσχίσθη de spieren werden uiteengescheurd Il. 16.316; διασχισθέντες τρίβῳ τινὶ ἐπλανῶντο ze raakten uit elkaar door een bepaald pad te kiezen en verdwaalden Xen. Cyr. 4.5.13; ἐάν τις ἓν διασχίσῃ als men één splitst Plat. Phaed. 97a.