μακρόθεν
Ἱερὸν ἀληθῶς ἐστιν ἡ συμβουλία → Consilia dare, res prorsus et vere sacra est → Ein Heiligtum ist in der Tat ein guter Rat
English (LSJ)
Adv.
A from afar, Chrysipp.Stoic.3.199, LXX Jo. 9.15, PTeb.230 (ii B. C.), Str.3.3.4, etc.; ἀπὸ μ. Ev.Marc.5.6; of Time, from long since, Plb.1.65.7.
Greek (Liddell-Scott)
μακρόθεν: Ἐπίρρ., ὡς καὶ νῦν κοινῶς: «ἀπὸ μακρυά», Χρύσιππ. παρ’ Ἀθην. 137F, Στράβ. 153, κτλ.· ἐπὶ χρόνου, ἀπὸ πολλοῦ καιροῦ, Πολύβ. 1. 65, 7. Πρβλ. Λοβεκ. Φρύνιχ. 93.
French (Bailly abrégé)
adv.
1 de loin;
2 depuis longtemps.
Étymologie: μακρός, -θεν.
English (Strong)
adverb from μακρός; from a distance or afar: afar off, from far.
English (Thayer)
(μακρός), adverb, especially of later Greek (Polybius, others; cf. Lob. ad Phryn., p. 93); the Sept. for מֵרָחוק, רָחוק, etc.; from afar, afar: ἀπό prefixed (cf. Winer s Grammar, 422 (393); § 65,2; Buttmann, 70 (62)): T omits; WH brackets ἀπό); L T Tr WH in L T Tr marginal reading WH in T Tr WH in Alex.; 2Esdr. 3:13).
Greek Monolingual
(AM μακρόθεν)
επίρρ. από μεγάλη απόσταση, από μακριά
μσν.
1. σε μεγάλη απόσταση, μακριά
2. (με άρθρο ως επίθ.) απομακρυσμένος
3. ως ουσ. αυτός που δεν είναι συγγενής, ξένος
αρχ.
από πολύ καιρό, από παλιά («φυλάττεσθαι μακρόθεν ἐναργέστατ' ἄν ἐκ τῆς τότε περιστάσεως συνθεωρήσειε», Πολ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μακρός + επιρρμ. κατάλ. -θεν].
Greek Monotonic
μακρόθεν: επίρρ., από μακριά, σε Στράβ.· λέγεται για χρόνο, εδώ και πολύ καιρό, σε Πολύβ.
Russian (Dvoretsky)
μακρόθεν: adv. (тж. ἀπὸ μ. NT)
1) издалека, издали NT;
2) с давнего времени, издавна Polyb.