πολυδάκρυος
νόσημα γὰρ αἴσχιστον εἶναί φημι συνθέτους λόγους → for I consider false words to be the foulest sickness
English (LSJ)
ον, = sq.,
A μάχης πολυδακρύου Il.17.192, cf. Alc.Supp.1A7 (cj.); Ἄρης Tyrt. 11.7; ἆμαρ prob. in B.3.30; Ἅιδας E.HF427 (lyr.); ψυχή A.R.2.916; π. εἰς Ἀχέροντα CR29.196 (Oloösson); Ἴλιον Q.S.7.263.
German (Pape)
[Seite 661] = πολύδακρυς; μάχης πολυδακρύου, Il. 17, 192, nach Spitzner u. Bekk.; ψυχή, Ap. Rh. 2, 916; a. sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
πολυδάκρῠος: -ον, = τῷ ἑπομ., Ι, μάχης πολυδακρύου Ἰλ. Ρ. 192· Ἄρης Τυρταῖ. 8. 7· Ἅιδης Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 426 ψυχὴ Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 916· πρβλ. ποηυδάκρυτος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fait verser des larmes abondantes.
Étymologie: πολύς, δάκρυ.
Greek Monolingual
-ον, Α
πολύδακρυς.
Greek Monotonic
πολυδάκρῠος: -ον, = το επόμ., σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
πολυδάκρυος: (ᾰ) заставляющий лить слезы, многослезный (μάχη Hom.; Ἃιδης Eur.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολυδάκρυος -ον [πολύδακρυς] veel tranen opwekkend.
Middle Liddell
πολυ-δάκρῠος, ον, = πολύδακρυς, Il., Eur.]
