κροκύς

English (LSJ)

[ῠ], ύδος, ἡ, (

   A κρόκη 1.3) flock or nap on woollen cloth, Hdt.3.8, Luc.Fug.28, etc.; piece of wool, Hp.Prog.4, Plu.Sull.35; κροκύδα ἀφαιρεῖν, typical of a flatterer, Thphr.Char.2.3: metaph., ἀνήσω κροκύδα μαστιγουμένη Ar.Fr.651.    2 κ. ἑδρική suppository, Herod. Med.in Rh.Mus.58.72, cf. Aët.3.161.

German (Pape)

[Seite 1512] ύδος, ἡ (κρόκη), auch κροκίς geschr., s. Schaef. Greg. C. 540. 903, die vom Einschlage des Tuchs sich ablösende Wolle, ein Faden, Her. 3, 8; vgl. Plut. Sull. 35 Luc. Fugit. 28; übh. Flo che, Wolle. κοιμωμένη ἐπὶ κροκύδων Antip. Th. 32 (IX, 567); – ἀφαιρεῖν κροκύδας, = κροκυδίζω, die Flocken ablesen, ein Ausdruck für übertriebenes Schmeicheln, Phryn. in B. A. 4, vgl. 468 u. Paroem. App. 1, 42.

French (Bailly abrégé)

ύδος (ἡ) :
duvet qu’on arrache d’un tissu laineux qu’on époussette.
Étymologie: κρέκω ; cf. κρόκη.

Greek Monolingual

κροκύς, -ύδος, ἡ (AM)
βλ. κροκύδα.

Greek Monotonic

κροκύς: [ῠ], -ύδος, ἡ (κρόκη), νήμα ή χνούδι μάλλινου υφάσματος, σε Ηρόδ., Λουκ. κ.λπ.

Russian (Dvoretsky)

κροκύς: ύδος ἡ
1) клочок шерсти Her., Luc., Plut.: τὰς κροκύδας ἀφαιρεῖν Arph. снимать пушинки, т. е. окружать подобострастием;
2) pl. шерсть, шерстяная или пуховая подстилка (κοιμωμένη πορφυρέων ἐπὶ κροκύδων Anth.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κροκύς -ύδος, ἡ [κρόκη] pluk wol, pluis:. ἀπὸ τοῦ ἱματίου ἀφελεῖν κροκύδα een plukje wol van de mantel afvegen (typerend voor vleiers) Thphr. Char. 2.3.

Middle Liddell

κροκύ˘ς, ύδος, ἡ, κρόκη
the flock or nap on woollen cloth, Hdt., Luc., etc.