ἀπῳδός
Τὸ γὰρ θανεῖν οὐκ αἰσχρόν, ἀλλ' αἰσχρῶς θανεῖν → Mors ipsa non est foeda, sed foede mori → Das Sterben bringt nicht Schmach, doch sterben in der Schmach
English (LSJ)
όν,
A out of tune, E.Cyc.490 (lyr.), Ph.1.375, Luc.Icar.17: metaph., out of harmony with, c. gen., Id.Salt.65: abs., Ph.2.170, Luc.Pisc.34, A.D. Synt.307.14. II having ceased to crow or sing, ἀλεκτρυών Luc. Lex.6; of a person, Him.Or.22.5.
German (Pape)
[Seite 341] ab-, mißtönend, mit widerlichem Getön, Eur. Cycl. 488; übertr., abgeschmackt, ἀπῳδὰ φιλοσοφεῖν Luc.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπῳδός: -όν, παράφωνος, παράχορδος Εὐρ. Κυκλ. 490, Λουκ. Ἰκαρομ. 17.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
1 qui détonne, discordant ; déraisonnable, absurde;
2 qui ne chante plus.
Étymologie: ἀπό, ᾠδή.
Spanish (DGE)
-όν
• Alolema(s): adv. lacon. ἀπαβοίδωρ Hsch.
I 1de pers. que desafina del Cíclope, E.Cyc.490.
2 de voces, sonidos desafinado φωνή Ph.1.624, φθόγγος Ph.1.375, μέλος Him.11, cf. Luc.DMar.1.4
•subst. neutr. plu. ἀπῳδὰ φθεγγομένων emitiendo desafinados sones Luc.Icar.17, cf. Pisc.34
•fig., c. gen. discordante ἔργα οὐκ ἀπῳδὰ τοῦ ὀνόματος Luc.Demon.1, cf. Salt.65
•abs. Ph.2.170, A.D.Synt.307.14.
II que dejó de cantar ἀλεκτρύων Luc.Lex.6, (Ἴβυκον) συχνόν τινα χρόνον ἀπῳδὸν γενέσθαι Him.69.6.
III adv. lacon. ἀπαβοίδωρ desafinadamente Hsch.
Greek Monolingual
ἀπῳδός, -όν (Α) ῳδός
1. παράφωνος
2. αταίριαστος, αλλόκοτος.
Greek Monotonic
ἀπῳδός: -όν (ᾠδή), παράφωνος, ο εκτός μουσικού τόνου, σε Ευρ., Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἀπῳδός:
1) нестройно или отвратительно поющий (sc. Κύκλωψ Eur.);
2) переставший петь, умолкнувший (ἀλεκτρυών Luc.);
3) нелепый, вздорный (ἀπῳδὰ φιλοσοφεῖν Luc.).
Middle Liddell
[ὠιδή]
out of tune, Eur., Luc.
