offence

English > Greek (Woodhouse)

substantive

crime: P. and V. ἀδικία, ἡ, ἀδίκημα, τό.

sin: P. and V. ἁμαρτία, ἡ, P. ἁμάρτημα, τό, πλημμέλημα, τό, V. ἐξαμαρτία, ἡ, ἀμπλάκημα, τό; see sin.

affront: P. and V. ὕβρις, ἡ, ὕβρισμα, τό.

odium: P. and V. φθόνος, ὁ, P. ἀπέχθεια, ἡ.

anger, indignation: P. ἀγανάκτησις, ἡ.

give offence to, v.: P. and V. ἀπεχθάνεσθαι (dat.); see offend.

take offence: Ar. and P. ἀγανακτεῖν.

take offence at: Ar. and P. ἀγανακτεῖν (dat.), P. χαλεπῶς φέρω, χαλεπῶς φέρειν (acc.), προσκρούειν (dat.), V. πικρῶς φέρω, πικρῶς φέρειν (acc.).