odium

English > Greek (Woodhouse)

substantive

P. and V. φθόνος, ὁ, P. ἀπέχθεια, ἡ, τὸ ἐπίφθονον.

without odium: as adj., P. ἀνεπίφθονος; adv., ἀνεπιφθόνως.

incur odium, v.: P. and V. ἀπεχθάνεσθαι.

Latin > English

odium odi(i) N N :: hate/hatred/dislike/antipathy; odiun, unpopularity; bredom/impatience
odium odium odi(i) N N :: haterd (manifestion by/towards group); object of hate/odium

Latin > English (Lewis & Short)

ŏdĭum: ii, n. odi (syn.: simultas, inimicitia)
I Lit., hatred, grudge, illwill, animosity, enmity, aversion: odium (est) ira inveterata, Cic. Tusc. 4, 9, 21: in odium alicujus irruere, to become hated by him, to incur his hatred, Cic. Verr. 1, 12, 35: non publico modo sed privato etiam odio invisus atque infestus Romanis, Liv. 36, 39, 15.—Odio alicui esse, as pass. of odi (cf. odi fin.): quod viro esse odio videas, tute tibiodio habeas, to be hateful, displeasing to, Plaut. Men. 1, 2, 2: odi odioque sum Romanis, Liv. 35, 19, 5: quid faceres, si quis docuisset te ut sic odio esses mihi? Plaut. Trin. 2, 1, 6: pervenire in odium Graeciae, to incur, Nep. Lys. 1, 3: omnibus odio venire, to become hated, Plin. 28, 8, 27, § 106: odium est mihi cum aliquo, I am at enmity with him, Cic. Prov. Cons. 10, 24: esse odio civitati, to be hateful to, id. Fam. 12, 10, 3: huic odio nemus est, Ov. M. 2, 438: tibi est odio mea fistula, Verg. E. 8, 33: quo sit in odio status rerum, Cic. Att. 2, 22, 1: esse alicui in odio, to be hated by, id. ib. 2, 21, 1: magno odio in aliquem ferri, to be greatly imbittered against, Nep. Att. 10, 4; Liv. 41, 23, 11: alicujus subire, to incur one's hatred, Cic. Att. 11, 17, 2: gerere adversus aliquem, to bear, Plin. 8, 18, 26, § 68: quaerere, Ov. M. 13, 756; Sall. J. 3, 3: movere, to excite, Ov. Am. 3, 11, 43: saturare, to sate, satisfy, Cic. Vatin. 3, 6: magnum odium Pompeii suscepistis, have brought upon yourselves, have incurred, id. Att. 6, 1, 25: struere, to cause, raise, excite, id. de Or. 2, 51, 208: concitare, id. Inv. 1, 53, 100: exercere, Ov. M. 9, 275; 5, 245: placare, to appease, Cic. Dom. 17, 44: restinguere, id. Rab. Post. 6, 13.—With obj. gen.: magnum me cujuspiam rei odium cepit, I have conceived a great aversion for, Cic. Phil. 2, 36, 91: suscipere odium erga aliquem, Nep. Dat. 10, 3: odio habere (postclass.), to hate, Vulg. Johan. 15, 25 et saep.: odium jejunum, on an empty stomach, Juv. 15, 51.—
   2    Ofinanim. things: odium raphanis cum vite maximum refugitque juxta satos, aversion, antipathy, Plin. 19, 5, 26, § 187; 2, 103, 106, § 225: quercus et olea tam pertinaci odio dissident, id. 24, 1, 1, § 1.—
II Transf.
   A In gen., the object of hatred; hence, an offence, annoyance, disgust, said of persons or things: optume odio's, you are an offence to me, I cannot bear you, Plaut. Truc. 1, 2, 23: deorum odium atque hominum, id. Rud. 2, 2, 13: populi odium, id. Mil. 3, 3, 48: Antonius, insigne odium omnium hominum vel deorum, Cic. Phil. 14, 3, 8: omnium populorum, Just. 11, 3, 10: neque agri, neque urbis odium me umquam percipit, disgust, Ter. Eun. 5, 5, 2.—
   B As a quality, offensive conduct or language, importunity, insolence, vexatiousness: cum horas tres fere dixisset, odio et strepitu senatus coactus est aliquando perorare, by the disgust they expressed, Cic. Att. 4, 2, 4: tundendo atque odio denique effecit senex, by his tiresome, incessant preaching, Ter. Hec. 1, 2, 48: cum tuo istoc odio, with your hateful, perverse conduct, id. ib. 1, 2, 59; cf. Plaut. As. 2, 4, 40; 5, 2, 71: odio qui posset vincere regem, in insolence, Hor. S. 1, 7, 6.
ōdīum: ii, n., i. q. odeum, q. v.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) ŏdĭum,⁷ ĭī, n. (odi), haine, aversion [contre qqn, contre qqch., avec gén. ou in, erga, adversus et acc.] : odium Cæpionis Cic. de Or. 2, 199 ; multarum ejus in me injuriarum Cic. Fam. 1, 9, 20, haine contre Cæpion, haine de ses nombreuses injustices à mon égard, cf. Cic. Phil. 2, 91 ; vestri Cic. Phil. 4, 4, haine contre vous ; in aliquem Cic. Att. 14, 13 b, 3 ; Fl. 95, etc. ; erga aliquem Nep. Dat. 10, 3 ; adversus aliquem Plin. 8, 68 || [gén. subj.] haine éprouvée par qqn : Antonius, odium omnium hominum Cic. Phil. 14, 8, Antoine, objet de la haine de tous les hommes, cf. Cic. Vat. 39 ; Off. 2, 54, etc. ; meum odium Cic. Mil. 78, la haine que j’éprouve || odio esse alicui Cic. Fam. 12, 10, 3 ; in odio esse alicui Cic. Att. 2, 21, 1 ; in odio esse apud aliquem Cic. Pomp. 65, être un objet de haine pour qqn, être haï de qqn ; odii nihil habet Cic. Q. 3, 9, 3, il n’est pas du tout détesté ; quod mihi odium cum P. Clodio fuit ? Cic. Prov. 24, quel sujet de haine avais-je contre P. Clodius ? ; v. venire, vocare || [qqf.] importunité, conduite odieuse, manières déplaisantes : Ter. Phorm. 849 ; Hor. S. 1, 7, 6.
(2) ōdīum, īī, n., v. odeum.

Latin > German (Georges)

(1) odium¹, iī, n. (v. odio, s. ōdī), I) subj. = der Haß, der Widerwille, die Abneigung, Feindschaft (Ggstz. amor, benevolentia, gratia, favor), Plur. odia, auch = Äußerungen-, Regungen des Hasses, m. Ang. gegen wen? durch in od. erga od. adversus m. Akk., odium in omnes, Cic.: in Romanos, Römerhaß Vell.: alcis odium in mulieres, Weiberhaß, Gell.: nota in eum Seiani odia, Tac.: odium erga Romanos, Römerhaß, Nep.: adversus Persea, Liv.: adversus hostes, Val. Max.: adversus iustos, Lact.: durch inter, zB. intestinum inter patres plebemque odium, Liv.: procerum odia inter se, Iustin.: durch obj. Genet., odium Autronii, gegen A., Cic.: vestri, gegen euch, Cic.: odium regis, gegen den König, Iustin.: odium mulierum, gegen die W., Cic.: defectionis, wegen des A., Caes. (vgl. Drak. Liv. 41, 23, II): durch Adi., odium decemvirale, gegen die Dezemvirn, Liv.: bes. durch das Pronom. poss., odium tuum, gegen dich, Ter.: odium nostrum, gegen uns, Ov.: vestrum, gegen euch, Liv. – odium acerbum, acerbissimum, Cic.; anceps, bei beiden Parteien, Liv.: capitale, Cic.: compressum (verhaltener) atque tacitum, Cic.: diuturnum, Cic.: hereditarium in alqm odium, Vell. (vgl. velut hereditate relictum paternum odium erga Romanos, Nep.): odium hostile, Iustin.: implacabile, Nep.: inexorabile, Ov.: inexpiabile, Liv.: iuiustum, Cic.: odium penitus insitum, Cic.: odium omnium iustum et iam diu tibi debitum, Cic.: odia iusta, Quint.: illius nefarium in omnes odium, Cic.: odium novercale, Aur. Vict.: odia novercalia, Tac. u. Iustin.: odium paternum, Iustin.; odium in Romanos perenne, Aur. Vict.: huius perpetuum odium erga Romanos, Nep.: odia pertinacia, Tac.: odium privatum, Vell.: odia privata, Cic.: odium recens, Liv. – accensus odio, Liv.: agitare odium adversus alqm, Tac.: ardere odio alcis, Cic.: tantum cepisse odium regni, ut etc., Cic.: audivi cepisse odium tui Philumenam, Ter.: colligere alci odium (vom Unglück), Caes.: conciliare alci odium, Quint.: concitare odium, Quint., magnum odium, Cic.: concoquere odia, Cic.: non consentire in odio Crassi (gegen Kr.), Auct. b. Alex.: odium in rem publicam et in omnes bonos conceptum iam diu continere (in sich tragen), Cic.: omnium in se gentium non solum odia, sed etiam arma convertere, Cic.: in odium se ira convertit, Petron.: creare odium, Cic.: demovere odium a nobis ac nostris (Ggstz. struere odium in alios), Cic.: deponere odium, Nep., omnia privata odia, Cic.: differre odium regis (gegen den K.) in vindictae occasionem, Iustin.: capitali odio ab alqo dissidere, Cic.: difficulter odia dissimulare, Auct. b. Alex. – odio esse alci, von jmd. gehaßt werden, jmdm. lästig, unausstehlich sein, viro odio esse, Plaut.: odio es mihi, ich kann dich nicht ausstehen, Plaut.: odi odioque sum Romanis, ich hasse die R. u. werde von ihnen gehaßt, Liv.: numquam tanto odio civitati Antonius fuit, quanto est Lepidus, Cic.: cui Tubuli nomen odio non est? Cic.: ei summo esse odio nomen populi Romani, Hirt. b. G. – in odio esse, gehaßt werden, Cic.: in odio esse alci od. in odio esse apud alqm, von jmd. gehaßt werden, Cic. – quod mihi cum P. Clodio odium fuit, nisi quod etc.? warum habe ich den P. Clodius gehaßt? Cic. – efferati odio irāque, Liv.: quod adversus Persea odium Romanorum ut maturius erumperet, Liv.: effundere omne odium, Cic.: exercere (auslassen) inexorabile odium, Ov.: exercere hereditarium in alqm odium, Vell.: exercere odium in prole paternum, den H. gegen den V. an dem Sohne auslassen, Ov.: explere odium factis simul dictisque, Liv.: explere odium sanguine inimici, Cic.: deinde suum, Memmii, Metelli odium exprompsit, ließ sich darüber aus, wie er, wie M. usw. (den Cäsar) haßte, Cic.: exstinguere odium (Ggstz. incendere odium, im Bilde), Cic.: magnum odium video cum crudelissimo excidio exstitisse, Cic.: odium turpitudo iudici facit, Quint.: tanto odio ferebatur in Caesarem, ut etc., Nep.: flagrare odio, von H. entbrannt sein, Cic.: flagrant odio tua pectora nostro (gegen mich), Ov.: civitas intestino inter patres plebemque odio flagrabat, Liv.: cameli odium gerunt adversus equos naturale, haben eine angeborene Abneigung gegen die Pf., Plin.: odium habere, gehaßt werden, Sen.: odii nihil habet, gehaßt wird er gar nicht, Cic.: propter morum differentiam odium habet, Petron.: aber gemitu et maestitia declaravit, quantum haberet odium servitutis, wie sehr er die Kn. haßte, Cic.: odium illud, quod habuit (hegte) in equestrem ordinem, Cic.: alqm sibi odio habere, jmd. hassen, Plaut.: inflammare odium suum (Ggstz. lenire), Cic.: odia improborum, quae iam exstincta erant, rursus in nos incendamus, Cic.: ex petitione pontificatus odio incensus, Sall.: incurrere in odia hominum, Cic.: inest hoc tempore haud obscurum odium atque id insitum penitus et inustum animis hominum amplissimorum, Cic.: insigne adversus Persea odium Romanomm fecit, er gab deutlich zu erkennen, Liv.: intendere odium, noch mehr hassen, Tac.: irritare iram et odium, Liv.: irruere in odium offensionemque rei publicae, Cic.: laborare odio apud hostes, Liv.: odium precibus mitigari potest, Cic.: mittere (fahren lassen) ac finire odium, Liv.: asperitas odium saevaque bella movet, Ov.: patefecit odium suum in me, Cic.: pervenire magnum od. maximum in odium alcis, Nep.: non ut odio permotus videar, Cic.: placavi odia improborum, Cic.: ponere decemvirale odium, Liv.: omne odium in me profudistis, habt an mir ausgelassen, Cic.: odium, quod in ipsum attulerunt, id in eius imaginem et simulacrum profuderunt, Cic.: quaerere causam odii, Liv.: remittere privata odia publicis utilitatibus, Tac.: restinguere odium alcis, Cic.: odium diuturnum saturare cupere, Cic.: Flacci sanguine illius nefarium in omnes odium saturare, Cic.: sedare odium, Cic.: eius ista odia non solum sorbere (verschlucken), sed etiam concoquere (verdauen), Cic.: struere in alios odium (Ggstz. a nobis ac nostris demovere), Cic.: subire odium alcis, Cic.: suscipere odium in alqm, Auct. b. Alex., implacabile odium in alqm, Nep.: aber in eo magnum odium Pompei suscepistis, damit habt ihr euch bei P. sehr verhaßt gemacht (sehr schlecht empfohlen), Cic.: a Tyria collectum paelice (den gegen das tyr. K. gefaßten) transfert in generis socios odium, Ov.: quid opus est armis, inter quos odia sublata sunt, Curt.: venire in odium, verhaßt werden, Cic.: venire alci in acerbissimum odium, sich bei jmd. aufs bitterste verhaßt machen, Cic.: si iudicium posterorum in odium vertit (umschlägt), Tac.: vincere odium, Cic.: vitare odium neminem lacessendo, Sen.: omnium odio vivere, allen verhaßt leben, Eutr.: nomen imperii in commune odium orbis terrae vocabatur, wurde dem gemeinsamen H. des E. bloßgestellt, Cic.: cum is non suo crimine, sed multorum vitio sit in quoddam odium iniustum vocatus, manches Gehässige ungerechterweise aufgebürdet worden ist, Cic. – dah. a) übtr., die Abneigung, der Widerwille eines lebl. Ggstds., odium raphanis cum vite, Plin.: quercus et olea pervicaci odio dissident, Plin. – b) meton., der Gegenstand des Hasses, der Haß, der Verdruß, der Abscheu, eine unausstehliche Person, ein hassenswerter Mensch (s. Brix Plaut. mil. 923), deorum odium atque hominum, Plaut. rud. 319: populi odium, Plaut. mil. 923: L. Antonius, insigne odium (ein besonderer Gegenstand des Hasses) omnium hominum vel, si etiam di oderunt quos oportet, deorum, Cic. Phil. 14, 8: quam ob rem odium eos omnium populorum esse, Iustin. 11, 3, 10: cum tua religione, odium, nodum in scirpo quaeris, Ter. Andr. 941. – II) objekt. = das Verdrießliche, Unangenehme bei einer Person od. Sache, die Unannehmlichkeit, der Ekel, a) übh.: neque agri neque urbis odium me percipit, ich werde überdrüssig, Ter.: ne novi verbi assiduitas odium pariat, Cornif. rhet. – b) insbes., v. Pers., gehässiges, lästiges, widerwärtiges (unausstehliches) Wesen, -Benehmen, Unwille, Grimm, actor mihi cor odio sauciat, Plaut.: cum tuo istoc odio, Ter.: odio et strepitu senatus coactus est perorare, Cic.: tundendo atque odio effecit, durch das verdrießliche, unaufhörliche Vorpredigen, Ter.: odio tuo me vinces, Ter.: odio qui posset vincere regem, Hor.: quod erat odium! quae superbia! Cic.
(2) ōdīum², īī, n., s. odeum.

Latin > Chinese

odium, ii. n. :: 恨。記仇。嫌傾。Odio (dat.) habere 恨之。Securus odii 不怕人恨。

Translations

hatred

Abkhaz: агәаӷ; Afrikaans: haat; Albanian: urrejtje; Arabic: بُغْض‎, كَرَاهِيَة‎, كُرْه‎, بَغْضَاء‎; Egyptian Arabic: كره‎, كراهية‎, بغض‎; Moroccan Arabic: كره‎; Aragonese: odio, quimera; Armenian: ատելություն; Assamese: ঘিণ, আখেজ; Asturian: odiu; Azerbaijani: nifrət; Basque: herra, gorroto; Belarusian: нянавісць; Bengali: নফরৎ, আখেজ, ঘেন্না, ঘিন, ঘৃণা; Breton: kas, kasoni; Bulgarian: омраза, ненавист; Burmese: ပဋိဃာတ်; Catalan: odi; Cherokee: ᎠᏓᎾᏆᏘᏍᏗ; Chinese Mandarin: 恨, 仇恨, 憎惡, 憎恶, 憎恨, 怨恨, 厭惡, 厌恶; Czech: nenávist, zášť; Danish: had; Dutch: haat; Elfdalian: at; Esperanto: malamo; Estonian: viha; Faroese: hatur; Fijian: veicati; Finnish: viha; French: haine; Galician: odio, xenreira; Georgian: სიძულვილი, მძულვარება, ზიზღი; German: Hass; Gothic: 𐍆𐌹𐌾𐌰𐌸𐍅𐌰, 𐌽𐌴𐌹𐌸; Greek: μίσος, έχθρα, απέχθεια; Ancient Greek: ἀπέχθεια, ἔχθος, ἔχθρα, μῖσος, μίσημα, στύγος; Greenlandic: uumissuineq, qinngarsuineq; Hawaiian: inaina; Hebrew: שנאה‎; Hiligaynon: kadúmut; Hindi: घृणा, घिन, दुश्मनी, नफ़रत; Hungarian: gyűlölet; Icelandic: hatur; Indonesian: kebencian; Interlingua: odio; Irish: fuath, gráin; Italian: odio, risentimento; Japanese: 憎しみ, 憎悪, 嫌悪, 厭悪, 嫌厭; Kazakh: ғадауат, жек көрушілік; Khmer: ស្អប់ខ្ពើម, សេចក្ដីស្អប់; Korean: 증오심; Kurdish Central Kurdish: قین‎; Kyrgyz: жек көрүүчүлүк, жаман көрүүчүлүк; Lao: ເວນ; Latin: odium, invidia; Latvian: naids, ienaids; Lithuanian: neapykanta; Lombard: odi; Low German: Hat; Macedonian: омраза; Malay: benci, kebencian; Malayalam: വെറുപ്പ്, വിദ്വേഷം; Maori: mauāhara, ahikauri; Marathi: द्वेष; Middle English: hate, hatrede, hete; Mongolian Cyrillic: хорсол, занал, үзэн ядалт; Mongolian: ᠬᠣᠷᠤᠰᠤᠯ, ᠵᠠᠨᠤᠯ, ᠦᠵᠡᠨ; ᠶᠠᠳᠠᠯᠲᠠ; Northern Sami: vašši; Norwegian: hat; Occitan: òdi; Old English: hete; Old Norse: hatr; Oromo: jibba; Persian: نفرت‎, زیغ‎; Plautdietsch: Hot; Polish: nienawiść; Portuguese: ódio; Quechua: chiqniy; Romanian: ură; Romansch: odi; Russian: ненависть; Sanskrit: द्वेष, घृणा; Scottish Gaelic: gràin, fuath; Serbo-Croatian Cyrillic: мржња; Roman: mržnja; Slovak: nenávisť, zášť; Slovene: sovraštvo; Sorbian Upper Sorbian: hida; Spanish: odio; Swahili: chuki; Swedish: hat; Tajik: душманӣ, нафрат; Thai: ความเกลียด, ความชัง; Tocharian B: rser, wer; Tok Pisin: pasin birua; Turkish: nefret, iğrenti, tiksinti; Turkmen: ýigrenç; Ukrainian: ненависть; Urdu: گھرنا‎, گھن‎, دشمنی‎, نفرت‎; Uyghur: نەپرەت‎; Uzbek: nafratlanish; Vietnamese: sự ghét, sự căm thù; Walloon: haeyeme, hinne; Welsh: casineb; Yiddish: האַס‎, שׂינאה‎; Zazaki: zeri mendış, nefret