Μαῖρα
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
ἡ, (μαρμαίρω) name of the dog-star, A the Sparkler, Call.Aet. 3.1.35, AP9.555 (Crin.), Nonn.D.5.221; of Hecuba when changed into a dog, Lyc.334: in Hom. as pr. n., Il.18.48.
Greek (Liddell-Scott)
Μαῖρα: ἡ, (μαρμαίρω) ὄνομα τοῦ σειρίου ἀστέρος, Ἀνθ. Π. 9. 555, Νόνν. Δ. 5. 221· - ὡσαύτως ἐπὶ τῆς Ἑκάβης μεταβληθείσης εἰς κύνα, Λυκόφρ. 334· - παρ’ Ὁμ. ὡς κύρ. ὄνομα, Ἰλ. Σ. 48.
English (Autenrieth)
(1) a Nereid, Il. 18.48.—(2) an attendant of Artemis, mother of Locrus, Od. 11.326.
Greek Monolingual
Μαῑρα, ἡ (Α)
1. ο αστέρας Σείριος
2. προσωνυμία της Εκάβης, που μεταμορφώθηκε σε σκύλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μαρμαίρω «λάμπω, ακτινοβολώ» χωρίς διπλασιασμό].
Greek Monotonic
Μαῖρα: ἡ (μαρμαίρω), ο Σπινθηροβόλος, δηλ. ο αστερισμός Σείριος, σε Ανθ.
