μακκοάω
ὦ διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity
English (LSJ)
fut. -άσω [ᾱ], A to be stupid, μακκοᾷ καθήμενος Ar.Eq.396: pf. part. μεμακκοακώς (v.l. -ηκώς) sitting mooning, ib.62, cf. Com.Adesp. 1210, Luc.Lex.19.—Derived from Μακκώ, a stupid woman, by Suid.
Greek (Liddell-Scott)
μακκοάω: μέλλ. -άσω [ᾱ]· ἀνοηταίνω, παραφρονῶ, μωραίνω, μακκοᾷ καθήμενος Ἀριστοφ. Ἱππ. 396· μετοχ. πρκμ. μεμακκοηκώς, καθήμενος καὶ ληρῶν, ἀνοηταίνων, αὐτόθι 62, πρβλ. Λουκ. Λεξιφ. 19. - Καθ’ ἃ λέγεται, παράγεται ἐκ τοῦ Μακκώ, ὅπερ δηλοῖ ἀνόητον, βλακίζουσαν γυναῖκα, Σουΐδ.· οὕτω Λατ. maccus = stolidus παρ’ Ἀπουληΐῳ καὶ Maccus ἢ ἀδηφάγος ἐν τοῖς Fabulae Atellanae. - Καθ’ Ἡσύχ.: «μακοᾶν· παραφρονεῖν. προσποιεῖσθαι μὴ ἀκούειν».
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
être insensé, idiot.
Étymologie: DELG formation pop.
Greek Monotonic
μακκοάω: μέλ. -άσω [ᾱ], είμαι ηλίθιος, σε Αριστοφ.· μτχ. παρακ. μεμακκοηκώς, μένοντας αδρανής, στον ίδ. (αμφίβ. προέλ.).
Russian (Dvoretsky)
μακκοάω: [предполож. от имени глупой старухи Μακκώ] быть глупым: μεμακκοηκώς, v. l. μεμακκοᾱκώς Arph. поглупевший, отупевший.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: be stupid (Ar. Eq. 62, 396, Com. Adesp. 1210, Luc. Lex. 19); Μακκώ f. name of a stupid woman (Suid.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Popular formation with expressive gemination; further unclear. Here Lat. (Osc.) maccus person of the Atellana, fool, buffoon, on which details with diff. explanations in W.-Hofmann s. v.
Middle Liddell
μακκοάω,
to be stupid, Ar.; part. perf. μεμακκοηκώς sitting mooning, Ar. [deriv. uncertain]
Frisk Etymology German
μακκοάω: {makkoáō}
Meaning: stumpfsinnig, von Sinnen sein (Ar. Eq. 62, 396, Kom. Adesp. 1210, Luk. Lex. 19),
Derivative: Μακκώ f. N. einer stumpfsinnigen Frau (Suid.).
Etymology : Volkstümliche Bildung mit expressiver Gemination; im übrigen dunkel. Hierher lat. (osk.) maccus Person der Atellana, Narr, Hanswurst, worüber Einzelheiten mit verschiedenen Erklärungsversuchen bei W.-Hofmann s. v.
Page 2,164
