ἀπαίτημα

English (LSJ)

ατος, τό, A demand, BGU1113.15 (i B.C.); requirement, Arr.Epict.4.6.35, M.Ant.5.15. II that which is demanded, [ἄνθρωπος] γῆς ἀ. Secund.Sent.7.

German (Pape)

[Seite 275] τό, Forderung, M. Anton. 5, 15.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπαίτημα: -ατος, τό, ἀπαίτησις, Μ. Ἀντων. 5. 15.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
réclamation, objet de réclamation.
Étymologie: ἀπαιτέω.

Spanish (DGE)

-ματος, τό
1 reclamación, BGU 1113.15 (I a.C.)
•en sent. moral exigencia οὐκ ἔστιν ἀπαιτήματα ἀνθρώπου no son exigencias del hombre las cosas que no le atañen en cuanto hombre, M.Ant.5.15, τίνα οὖν τὰ ἀπαιτήματα; ¿qué se te exige entonces? Arr.Epict.4.6.35.
2 concr. demanda, petición, lo que es pedido o demandado fig. (ἄνθρωπος) γῆς ἀ. Secund.Sent.8, en sent. jur. PStras.142.17 (IV d.C.).

Greek Monolingual

ἀπαίτημα, το (Α)
απαίτηση, έντονη και επίμονη αξίωση.