παχύχειλος
From LSJ
μοχθεῖν τε βροτοῖσ(ιν) άνάγκη → and you mortals must endure trouble (Euripides' Hippolytus 208)
English (LSJ)
ον, = παχυχειλής.
German (Pape)
[Seite 540] dicklippig, Arist. H. A. 4, 4.
Greek Monolingual
-η, -ο / παχύχειλος, -ον, ΜΑ
(για πρόσ. και ζώα) αυτός που έχει παχιά χείλη, χειλάς, χειλαράς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παχυ- + -χειλος (< χεῖλος), πρβλ. βαρύ-χειλος].
