σαπρότης
ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ' ἀρετὴ ἔνι → in justice is all virtue found in sum, in justice is every virtue there is, in justice every virtue is brought together, justice contains in itself all the virtues
English (LSJ)
ητος, ἡ, rottenness, putridity, Pl.R.609e, Arist.Mete.379a6, al., Thphr. Od.2.
German (Pape)
[Seite 862] ητος, ἡ, Fäulniß, Gestank durch Fäulniß, der Zustand eines faulen od. sonst verdorbenen zerrütteten Körpers; εἴτε παλαιότης εἴτε σαπρότης, Plat. Rep. X, 609 e; ξύλων, faules Holz, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
σαπρότης: -ητος, ἡ, σηπεδών, «σαπίλα», «μοῦχλα», εἴτε παλαιότης, εἴτε σαπρότης ... οὐκ οἰόμεθα δεῖν σῶμα ἀπόλλυσθαι Πλάτ. Πολ. 609Ε, Ἀριστ. Μετεωρ. 4. 6, 1, κ. ἀλλ., Θεοφρ. π. Ὀσμ. 2.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
putréfaction, pourriture.
Étymologie: σαπρός.
Greek Monotonic
σαπρότης: -ητος, ἡ, σήψη, σαπίλα, σάπισμα, αποσύνθεση, σε Πλάτ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σαπρότης -ητος, ἡ [σαπρός] rotheid, rotting.
Russian (Dvoretsky)
σαπρότης: ητος ἡ гнилость, гниль Plat., Arst.
Middle Liddell
σαπρότης, ητος, ἡ, [from σαπρός
rottenness, putridity, Plat.
