ἀνάκτωρ
ἀκίνδυνοι δ' ἀρεταὶ οὔτε παρ' ἀνδράσιν οὔτ' ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι → but excellence without danger is honored neither among men nor in hollow ships
English (LSJ)
ορος, ὁ, = ἄναξ, of gods, A.Ch.357, E.IT1414: pl., Cerc. 4.36, cf. Ptol.Tetr.122.
Spanish (DGE)
-ορος, ὁ
1 soberano, rey, príncipe de dioses πόντου δ' ἀνάκτωρ ... Ποσειδῶν E.IT 1414, ποίους ἐπ' ἀνάκτορας ... ἢ τίνας οὐρανίδας Cerc.2.38, ὑπὸ τὴν τῶν ἀνακτόρων γένεσιν Ptol.Tetr.3.8.3, χθονίων ἔνερθε δαιμόνων ἀνάκτορες SB 8960.2 (I a.C.), de Agamenón en el Hades σεμνότιμος ἀνάκτωρ A.Ch.356
•señor, dueño τὸ κρυφθὲν ... ἀνακτόρων las cosas ocultas por los príncipes S.Fr.757, cf. Hermog.Prog.6.
2 astrol. planeta dominante en un οἶκος Doroth.397.10.
German (Pape)
[Seite 194] ορος, ὁ, Herrscher, Aesch. Ch. 352; πόντου Eur. I. A. 1414 u. sp. D. – Der Kaiser, D. C. 76, 4.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνάκτωρ: -ορος, ὁ, = ἄναξ, Αἰσχύλ. Χο. 356, Εὐρ. Ι. Τ. 1414.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
maître, roi.
Étymologie: ἄναξ.
Greek Monolingual
ἀνάκτωρ (-ορος), ο (Α)
(για θεούς) αυτός που εξουσιάζει, εξουσιαστής, κυρίαρχος, άρχοντας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνάσσω.
ΠΑΡ. ἀνάκτορο(ν)
αρχ.
ἀνακτόριος αρχ.-μσν. ἀνακτορία.
Greek Monotonic
ἀνάκτωρ: -ορος, ὁ = ἄναξ, σε Αισχύλ., Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνάκτωρ: ορος ὁ властелин, повелитель Aesch., Eur.
