ἐθελοκακέω
Βροτοῖς ἅπασι κατθανεῖν ὀφείλεται → Reddenda cunctis vita tamquam debitum → Den Tod erleiden schulden alle Sterblichen
English (LSJ)
of soldiers who let themselves be beaten, A play the coward deliberately, Hdt. 1.127,5.78, 9.67, Plb.4.38.6, Luc.Somn.18, Paus.1.35.2, etc. II do wrong deliberately, act of malice prepense, Ph.2.523,al., PMasp.151.216 (vi A.D.); ἐ. ἐπὶ συμφοραῖς exult wrongfully over... Ph.2.73, cf. 539.
Spanish (DGE)
I 1fingir cobardía, mostrarse remiso en el combate como estratagema οἱ δὲ πλεῖστοι ἐθελοκάκεον καὶ ἔφευγον Hdt.1.127, cf. 9.67, κατὰ τὰς ἐντολὰς Θεμιστοκλέος Hdt.8.85, cf. 22, 69, cf. Paus.1.35.2, Euagr.Schol.HE 3.43
•como actitud gener. κατεχόμενοι μὲν ἐθελοκάκεον (los atenienses) mientras estuvieron dominados se mostraron deliberadamente cobardes Hdt.5.78, ἐπιδεικνύμενοί τε ἔργα λαμπρὰ καὶ οὐκ ἐθελοκακέοντες Hdt.6.15, cf. Luc.Apol.8, I.AI 4.298, Ael.NA 4.43, Mac.Aeg.M.34.897D.
2 tener mala voluntad, mala disposición los de Bizancio en el control del Ponto, Plb.4.38.6, ὁ δικαστὴς ἐθελοκακῶν Ph.2.536, cf. 523, Polyaen.2.1.20, Aen.Gaz.Ep.19, ἐθελοκάκουν γὰρ καὶ προσεποιοῦντο μὴ εἰδέναι pues tenían mala voluntad y aparentaban no saberlo Ammon.Io.267.
3 hacer el mal voluntariamente, actuar mal deliberadamente ἐθελοκακεῖν καὶ λυμαίνεσθαι τὰς τοῦ βασιλέως χρείας Plb.5.2.8, ὑπὸ πενίας ἐθελοκακεῖ Luc.Somn.18, οὐκ εἰκὸς ἡμᾶς ἐθελοκακεῖν de los crist. ante los terrores del Infierno, Athenag.Leg.31.4, cf. Pall.V.Chrys.3.147, ἐ. δυσσεβῶς PMasp.151.216 (VI d.C.).
German (Pape)
[Seite 718] mit Vorsatz schlecht sein; Luc. gomn. 18 u. a. Sp.; bes. von Soldaten, pflichtvergessen, feig. verrätherisch handeln, Her. 5, 78. 6, 15 u. öfter. Aehnl. Pol. 4, 38, 6. 6, 15 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐθελοκᾰκέω: εἶμαι ἐθελόκακος, κυρίως ἐπὶ στρατιωτῶν δεικνυόντων δειλίαν ἐν πολέμῳ ἐξ ἐθελοκακίας, Ἡρόδ. 1, 127., 5. 78., 9. 67, Πολύβ. 4. 38, 6 κλ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
seul. prés., impf. et ao.
faire le mal de propos délibéré ; particul. être lâche, se faire battre volontairement.
Étymologie: ἐθελόκακος.
Greek Monotonic
ἐθελοκᾰκέω: μέλ. -ήσω, είμαι χαλαρός στα καθήκοντά μου, προσποιούμαι επιτηδευμένα τον δειλό, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
ἐθελοκᾰκέω:
1) действовать со злым умыслом Polyb., Luc.;
2) уклоняться от исполнения воинского долга, не желать сражаться, поступать изменнически Her., Polyb.
Middle Liddell
ἐθελοκᾰκέω, fut. -ήσω
to be slack in duty, play the coward purposely, Hdt. [from ἐθελόκᾰκος]
