κρατησίμαχος

English (LSJ)

ον, conquering in the fight, Id.P.9.86.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui l'emporte dans le combat.
Étymologie: κρατέω, μάχη.

Greek (Liddell-Scott)

κρᾰτησίμᾰχος: -ον, νικῶν ἐν τῇ μάχῃ, Πινδ. Π. 9. 149.

English (Slater)

κρᾰτηςῐμᾰχος victorious in battle τέκε Ἀλκμήνα διδύμων κρατησίμαχον σθένος υἱῶν (P. 9.86)

Greek Monolingual

κρατησίμαχος, ὁ (Α)
ο νικητής σε μάχη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. του τύπου τερψίμβροτος < κρατησι- (< κρατῶ) + -μαχος (< μάχομαι), πρβλ. θρασύμαχος, πολύμαχος].

Greek Monotonic

κρᾰτησίμᾰχος: -ον (μάχη), αυτός που επικρατεί στη μάχη, σε Πίνδ.

Russian (Dvoretsky)

κρᾰτησίμᾰχος: (ῐ) побеждающий в бою (σθένος Pind.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κρατησίμαχος -ον [κρατέω, μάχη] in de strijd overwinnend.

Middle Liddell

κρᾰτησί-μᾰχος, ον μάχη
conquering in the fight, Pind.